© Karolien Kerkhofs en Mustafa Körükçü

Niemand heeft de evolutie van Europa zo bewust meegemaakt als onze (over)grootouders. Zij keken vanop de eerste rij toe hoe een continent transformeerde in een unie.

De oprichting van de EU ging destijds niet onopgemerkt voorbij. De kleine Benelux werd een deel van een groter geheel. “Ik herinner mij die samensmelting nog levendig. Er kwamen altijd maar landen bij”, vertelt Gustaaf De Vos (92), voormalig rijkswachter.

 Gustaaf is niet onverdeeld positief over die evoluties. Met heimwee denkt hij terug aan een leven zonder euro. “Een brood kostte 1,25 frank, nu tel ik daar 80 frank voor neer. Ik ben zelfs nog voor 125 frank naar Tenerife gegaan, met de vlieger.” De gewoonte om elk bedrag om te rekenen zit er nog in. Ook Guusje Colpin (90) groeide op toen België nog een eigen munt had. “Op schoolreis kocht ik tien pistolets voor één frank.”

 

Met de vlieger

De invoering van de euro had ook een positieve invloed. Om te reizen, moest je geen geld meer omwisselen. Maar ook die mogelijkheid tot reizen zelf was een nieuw verschijnsel. “Ik ben nog naar het buitenland geweest toen je een pas en papieren moest meenemen en alles zelf moest invullen. Dat is nu wel serieus veranderd”, zegt Gustaaf.

De open grenzen zorgden voor veel vrijheid en de populairste vakantiebestemmingen lagen binnen het vertrouwde Europa. Van lange autoritten ging het naar vliegreizen. “Vanaf het moment dat ik met het vliegtuig kon reizen, ben ik nooit meer met de auto weg geweest”, vertelt Gustaaf trots. “Veel mensen vlogen voor de eerste keer. Ik was parachutespringer, dus voor mij was dat geen probleem..”

 Het is niet op de schoolbanken dat je vroeger een taal onder de knie kreeg, maar dankzij rechtstreeks contact met sprekers. Volgens Gustaaf was dat heel simpel: “Als je een Waal op een ezel zet en je laat die de wereld rondgaan, dan komen er twee ezels terug. Als je dat met een Vlaming doet, dan kent die alle talen.” Uiteindelijk trekt iedereen z’n plan wel in het buitenland. “Cuanta costa verstaat toch iedereen”, vult Guusje aan.

Ondanks hun contact met andere culturen, identificeren de bewoners van Europasquare-bewoners zich niet meteen met andere Europeanen.

Geen blaasjes

Ondanks hun contact met andere culturen, identificeren de bewoners van Europasquare zich niet meteen met andere Europeanen. Maar zelfs dan weten ze nog graag wat er gebeurt in de andere lidstaten. De belangrijkste Europese kwestie voor hen? De Brexit. “Die ligt weer stil, hé. Hoe vaak is die nu al uitgesteld?”, vraagt Guusje.

Woonzorgcentrum Europasquare in Deurne

De eerste steen van het voormalig moederhuis Europasquare werd in 1958 gelegd, een jaar waarin Europa zo populair was dat pleinen en panden ernaar werden vernoemd. In 1973 vormde de gemeenteraad van Deurne het moederhuis om tot een woonzorgcentrum, waar momenteel 117 bejaarden samenwonen.


Dit artikel werd gepubliceerd door Het Nieuwsblad op 06/06/2019

vorige volgende