Entertainmentgiganten Marvel en DC Comics doen de laatste jar en gouden zaken . Of het nu gaat over het witte doek, comic books of tv-series, het is (bijna) altijd raak. De tijden van jongens met grote brillen en hun neus verborgen in een stripverhaal zijn voorbij. Iedereen heeft ondertussen gehoord van Captain America of Superman. Maar waarom slaan deze helden zo aan bij het grote publiek?

Superhero movies beloven een combinatie van spanning, humor en vooral veel actie. Gooi nog een paar superkrachten in de mix, en entertainment gegarandeerd. Maar dat verklaart nog steeds niet waarom deze films nu volle zalen trekken, terwijl er vroeger slechts een kleine groep geïnteresseerden was.

Het lijkt dan ook redelijk onwaarschijnlijk dat er mensen blijven kijken. De verhaallijnen zijn repetitief, de ontknoping is voorspelbaar... Iedereen kent het wel: knappe, gespierde man staat voor zware tegenslag, overwint tegenslag, kicks ass & gets the girl. Eind goed, al goed. Klinkt bekend? Voor iedereen die de laatste jaren niet onder een steen heeft geleefd: normaal wel.

Herkenbaarheid

Hoe komt het dan dat deze films opnieuw en opnieuw zo’n succes zijn? Wel, de basis van de verhalen is doorheen de jaren misschien hetzelfde  gebleven, maar de helden zoals we ze kennen, zijn niet meer zo statisch. Doorheen de jaren zijn ze steeds menselijker en herkenbaarder geworden. Ze zijn niet meer het toonbeeld van stoï sche perfectie, maar hebben allemaal hun eigen slechte kantjes en problemen.

Iron Man heeft angstaanvallen, Jessica Jones lijdt aan posttraumatisch stresssyndroom en Superman begrijpt niet dat een bril alleen niet goed genoeg is als vermomming. Over de problemen die een persoon moet hebben om in vleermuispak door de stad te vliegen om criminelen te bestraffen, ga ik niet eens beginnen (kuch, Batman, kuch).

En wat te zeggen over de mutanten uit de X-Men films? Zij zijn stuk voor stuk een (niet erg subtiele) zinspeling op iedereen die door de samenleving niet helemaal geaccepteerd wordt. Of het nu gaat over seksualiteit, huidskleur of handicaps. Er zal altijd minstens één personage zijn waarin de kijker zichzelf herkent.

Diversiteit

Daar komt nog bij dat zowel Marvel als DC eindelijk begrepen heeft dat er al meer dan genoeg blanke, heteroseksuele, mannelijke superhelden te bewonderen zijn. Vooral in de televisieseries en de comics is de boodschap klaar en duidelijk aangekomen. In de laatste uitgaves van de Captain America-comics, is het Sam Wilson, de zwarte sidekick, die het nieuwe nationale symbool wordt. De hamer van Thor is onlangs opgenomen door een vrouw. In de meest recente herschrijvingen van de Green Lantern, is de held gelukkig samen met een andere man.

Hoewel  diversiteit in de filmwereld nog niet helemaal is doorgedrongen, is het toch aan de beterhand. Genuanceerde vrouwelijke personages zijn bovendien steeds talrijker aanwezig. Denk aan Jessica Jones en Supergirl. Ook Wonder Woman en Captain Marvel zijn binnenkort van de partij. De halve Marvel-fanbase zal eeuwig tevergeefs op een solo Black Widow-film blijven wachten, maar goed, it’s a start.

Wait for it

2016 is een topjaar voor alle fans en nieuwsgierigen. Zowel Marvel als DC hebben een aantal releases gepland die zeker het bekijken waard zijn. Net voor het weekend van Valentijn heeft Ryan Reynolds zijn Deadpool op de wereld losgelaten. De langverwachte film heeft   tien records gebroken, want is een   must see voor iedereen ouder dan 16.

Verder zijn er nog zeven andere films gepland die zeker de moeite waard zijn. De eerstvolgende is Batman vs. Superman: Dawn of Justice. Ja, het is Ben Affleck in de rol van Bruce Wayne, maar Wonder Woman wordt vertolkt door Gal Gadot, and that more than makes up for it. Van Marvel volgt daarna de langverwachte Captain America: Civil War. Ook Suicide Squad en X-Men Apocalypse staan op het programma. In het najaar volgen nog een aantal voor het grote publiek onbekendere verfilmingen. Marvel grijpt zijn kans met Doctor Strange (die naar het scherm gebracht wordt door Benedict Cumberbatch), Gambit (vertolkt door Channing Tatum) en de antiheldengroepsfilm Sinister Six.

Enorm veel te zien dus. En, om het met de woorden van Ernest Hemingway te zeggen: Als je ouder wordt is het moeilijker in helden te geloven, maar je hebt ze wel nodig.

© 2016 – StampMedia – Maïthé Chini


Dit artikel werd gepubliceerd door Newsmonkey op 07/03/2016