Gisteren werd in het Vlaams Parlement het jaarverslag van het Kinderrechtencommissariaat voorgesteld. Al tien jaar lang strijdt het KRC ervoor minderjarigen hun stem te laten gelden. Naast advisering aan het Vlaams Parlement en de overheid, staat het KRC klaar voor de minderjarige zelf.
Het KRC komt op voor de rechten die zijn vastgelegd in het Internationaal Verdrag inzake de Rechten van het Kind dat van kracht ging op 2 september 1990. Naast raadgeving en ondersteuning vervult het KRC een belangrijke adviesfunctie voor het Vlaams Parlement en de overheid. “Het advies van het KRC moet een belangrijke leidraad zijn in het beslissingproces van het parlement,” vertelt Vlaams Parlementsvoorzitter Marleen Vanderpoorten. “Het is niet omdat kinderen geen stemrecht hebben, dat hun stem genegeerd moet worden.”
Belangen van het kind
De ombudsdienst van het KRC staat iedereen met vragen omtrent kinderrechten met raad en daad bij. Hierbij wordt steeds bekeken of de belangen van het betrokken kind gerespecteerd worden. “Een algemene vaststelling is dat er te weinig instrumenten zijn voor jongeren zelf,” zegt kinderrechtencommissaris Ankie Vandekerckhove. “Hun rechten staan wel op papier, maar er zijn geen instrumenten waar ze zelf problemen mee kunnen aanpakken. Er is niets waar ze zelf mee aan de slag kunnen als niemand anders dat voor hen doet.”
Gebrek aan informatie
Veel van de vragen waar het KRC mee geconfronteerd wordt, zijn gebaseerd op een gebrek aan informatie. Zo gaat een groot deel van de vragen uit het gezinsleven over de scheidingsprocedure. “Er zijn veel mensen die de nieuwe bemiddelingswetgeving niet kennen,” zegt Vandekerckhove. “Het is makkelijk te zeggen dat je de mensen moet informeren, maar hoe doe je dat? Wij hebben ervoor gepleit te werken volgens het Noorse systeem. Hierbij moet men bij een scheiding één bemiddelingssessie volgen. Nadien kiezen ze zelf: gaan ze verder in bemiddeling, of gaan ze toch procederen.”
Internet
Ook het internet zorgt voor vragen. Naast de talrijke voordelen die het internet biedt, is het ook een bron van gevaar. “Het grote probleem met het internet is dat het om een privémarkt gaat die moeilijk te controleren valt,” vertelt Vandekerckhove. “Als je er wetten over opstelt, zijn deze door de internationalisering moeilijk te controleren. Hier zijn de slechte gebruikers ons altijd te snel af. Als KRC proberen wij de kinderen te wijzen op de voordelen van het internet, maar benadrukken we ook de mogelijke gevaren. We geven hen bijvoorbeeld mee om op te letten met privé-informatie. We willen hen juiste, objectieve informatie geven, zonder hen met een wijzend vingertje de les te lezen.”
Publieke ruimte
Er komen ook steeds meer klachten rond overlast op straat en sportpleintjes. De publieke ruimte voor jongeren lijkt alsmaar kleiner te worden. “Het is een schande hoe jongeren soms behandeld worden,” zegt Vandekerckhove. “Die vrije tijd is hun recht. Publieke ruimte is voor iedereen, dus ook voor jongeren.” Volgens Vandekerckhove zijn het tegenwoordig altijd de jongeren die het gedaan hebben. “Toch is het publiek verdeeld. En zolang je die verdeeldheid en die ruimte hebt, moet je blijven doorgaan.”
© 2008 – StampMedia – Carmen Van Oers
Dit artikel werd gepubliceerd door JeugdWerkNet op 26/11/2008
