Sinds 2018 verschijnen er steeds meer artikels over detentiekampen in China. Nieuw zijn die nochtans niet. Al in 2016 was er sprake van zulke kampen. De Chinese overheid ontkende aanvankelijk het bestaan ervan. In een latere fase werden ze verbloemd tot ‘heropvoedingskampen’. StampMedia- reporter Khanali Asad ziet parallellen met andere donkere bladzijden uit de geschiedenis en vraagt zich af waar de reactie van de internationale gemeenschap blijft.
De zogenaamde heropvoedingskampen zijn gelegen in Xinjiang, het meest westelijke gedeelte van China en hebben als doel het terrorisme en religieus extremisme tegen te gaan. Maar uit verschillende rapporten, gelekte documenten en getuigenissen van ex-gedetineerden blijkt dat de kampen gebruikt worden om ongeveer één miljoen Oeigoeren gevangen te houden en te brainwashen.
De Oeigoeren zijn een islamitische minderheidsgroep in China die voornamelijk Oeigoers, een Turkse taal spreekt. Oeigoeren spreken geen Mandarijn, maar in de kampen worden ze verplicht om de taal te leren. Op 25 november lekte het International Consortium for Investigative Journalism interne documenten, waaruit blijkt dat bewakers en kamppersoneel de Oeigoeren in het kamp ideologisch en cultureel ‘herprogrammeren’. Volgens ex-gedetineerden worden ze gedwongen tot het eten van varkensvlees en het drinken van alcohol. Op beelden vrijgegeven door de Chinese overheid kunnen we zelfs zien dat de school een uniform heeft en geen enkele vrouw een hoofddoek draagt.
Gelijkenissen met de Holocaust
Het is duidelijk dat de landen die willen optreden tegen China voornamelijk de voormalige geallieerde bondgenoten uit de Tweede Wereldoorlog zijn. Dat is logisch, want er zijn veel gelijkenissen met de situatie toen. Net als tijdens de Holocaust zijn de Chinese kampen gericht op een specifieke groep. Toen waren de Joden de slachtoffers, nu zijn het de moslims. Deze doelgroep is doelbewust gekozen. Bovendien werden onder het bewind van Hitler de werk- en vernietigingskampen ook geframed als plaatsen van ‘heropvoeding’.
In 1944 liet de Duitse Führer een bedrieglijke film maken om de geallieerden om de tuin te leiden. Even daarvoor wisten de nazi’s ook al het Deense Rode Kruis te overtuigen van de ‘goede’ omstandigheden in hun kampen. In de propagandafilm Theresienstadt: Ein Dokumentarfilm aus dem jüdischen Siedlungsgebiet uit 1945 moesten Joden acteren en doen alsof ze in een gewone stad woonden, met winkels, cafés en andere uitgaansgelegenheden.
Hallo VN?
De Britse VN-ambassadeur Karen Pierce heeft met steun van 22 andere landen de Chinese overheid gevraagd om de Verenigde Naties onbeperkte toegang tot de kampen te verlenen. Maar China is een van de vijf permanente leden van de VN-Veiligheidsraad en kan zijn vetorecht inzetten bij elke resolutie die gestemd wordt. Zelfs mocht de VN maatregelen willen treffen, kan China ze gewoon weer verwerpen. In het verleden gebruikte bijvoorbeeld ook Rusland al dat vetorecht om VN-maatregelen in de Krim te ondermijnen en blokkeerden de VS internationale sancties tegen bondgenoot Israël.
Doodse stilte
En de moslimlanden dan? Daar blijft het opvallend stil. Onder de 22 landen die het resolutievoorstel van Pierce steunden was Albanië het enige met een moslimmeerderheid.
Daarnaast spraken ook 54 staten hun openlijke steun uit voor China. Ze beweren dat het land opmerkelijke prestaties levert op het gebied van mensenrechten. Onder de voortrekkers van het Chinese beleid ook zestien islamitische staten waaronder Saudi-Arabië, Syrië, de Verenigde Arabische Emiraten, Qatar en Egypte.
Dit artikel werd gepubliceerd door Mirari op 09/12/2019
