Als juli zich aankondigt, is het hoog tijd om een kot te zoeken. Aan de K.U.Leuven kiezen jaarlijks tweehonderd studenten voor omkadering, een project waarbij studenten met en zonder functiebeperking samenleven en elkaar ondersteunen.
"De eerste omkaderingsgroep ontstond veertig jaar geleden op vraag van een student in een rolstoel", vertelt projectverantwoordelijke Hella Debelder. "Hij had nood aan aangepaste huisvesting en dus richtte de K.U.Leuven een omkaderingsgroep op. In bestaande gebouwen waren niet alle ruimtes toegankelijk. Daarom trok de universiteit twintig jaar later een nieuwbouw op, speciaal voor rolstoelgebruikers. Ook andere onderwijsinstanties zoals de KHLeuven, de UGent en l'ULg in Luik baseren zich op dit project." Niet alleen rolstoelgebruikers genieten van omkadering. Ook mensen met een visuele beperking, gehoorschade of chronische ziekte komen in aanmerking.
Licht takenpakket
Omkadering neemt niet veel tijd in beslag. "Ongeveer vijf uur per week heb je permanentie en ook één nacht om de twee weken", vertelt studente Aline Looten. "Dan help je waar nodig: eten klaarmaken, voorwerpen oprapen, cursusmateriaal inpakken en fotokopiëren... Het gaat vanzelf en soms word ik niet eens geroepen."
Van buitenaf krijgen de studenten veel steun. "'s Morgens komt er verpleging", zegt Looten. Op vraag van de groep organiseert Hella Debelder ook workshops over hef- en tiltechnieken, EHBO en epilepsie.
Vriendschap en handige voordelen
"Voor mijn studies kan ik altijd uitleg vragen aan jaargenoten op kot", stipt Looten aan. "Bovendien ligt het gebouw vlak bij de campus, dus in theorie zou ik pas tien minuten voor de les kunnen opstaan." "De koten zijn netjes en goedkoop", voegt studente Eva Verhasselt toe. Wie normaal niet in aanmerking komt voor een gesubsidieerde residentie, kan er als omkaderaar toch verblijven.
Roxanne Van Den Bergh koos om sociale redenen voor omkadering. "Ik voel me nuttig als ik iets voor anderen kan betekenen en krijg er ook veel vriendschap voor terug. We vormen een hechte groep, met veel leven in de brouwerij." "Het leuke zit in de kleine dingen", vertelt Looten. "We schilderden samen de keuken en met de overblijvende verf een paar kamers. In de wc hangen gekleurde papieren waarop iedereen kan schrijven. Daar staan hilarische conversaties op. Eva heeft hier zelfs de man van haar leven ontmoet."
Leren relativeren
De drie studentes vinden omkadering een ervaring voor het leven. "Onvoorstelbaar, hoeveel hindernissen je moet trotseren in een rolstoel", meent Looten. "De stoepen hellen af naar de zijkant en overal staan fietsen. Dus, we lappen de verkeersregels aan onze laars, we kunnen niet anders, en lopen over straat met de rolstoel, maar de straten zitten vol putten. Veel aula's hebben geen fatsoenlijke plaatsen voor rolstoelgebruikers, dus voorziet de ombudsdienst tafels, maar soms zijn de tafels ineens verplaatst naar een ander lokaal. Handicaps kunnen heel schrijnend zijn, maar er zit ook een leuke kant aan. Je leert alles relativeren, opkomen voor jezelf en voor anderen. En uiteraard is het altijd leuk als je even de rolstoel mag lenen voor een race in de gang."
© 2011 - StampMedia - Ellen Kil
