Op 4 december vond het event ‘OnVerborgen Kopzorgen’ plaats op de Campus National van de Thomas More-hogeschool in Antwerpen. Tijdens het event werd een veilige ruimte gecreëerd waar jongeren openlijk over hun kopzorgen kunnen praten.
Het event was een samenwerking tussen Sabrine Ingabire, Kilalo, BLEnD en AYO, met ondersteuning van de STUVO van Thomas More. Dorothy Adobea (AYO) en Marie Soleil (BLEnD) openden het event. Zij stelden elk hun studentenvereniging voor en overliepen het programma voor de avond. Soleil benadrukte dat het de bedoeling van dit event is om een veilige ruimte te creëren voor jongeren die openlijk over hun kopzorgen willen spreken.
Nadien namen Assia Missaoui (BLEnD) en Mohamed Barrie (AYO) het woord om uit te leggen hoe moeilijk het is om over kopzorgen te spreken bij de Afrikaanse gemeenschap, maar dat ze dit taboe toch willen doorbreken. Ze hebben ook publiekelijk hun kopzorgen toegegeven. Zo gaf Missaoui toe dat ze momenteel in therapie zit. Barrie zei dan weer het soms moeilijk te hebben met de aandacht die hij doorgaans krijgt door publiekelijk te verschijnen.
Zwarte gemeenschap
Sabrine Ingabire brengt deze maand, in samenwerking met StampMedia, een reeks over het psychisch welzijn bij de zwarte gemeenschap. Ook zij is ervaringsdeskundige. Sinds haar negende kampt ze met depressies en later zelfs met suïcidale gedachten. Wanneer ze haar verhaal deed aan haar familie en vrienden, werd het weggelachen omdat depressie voor hen ‘alleen voor het Westen en witte personen’ is.
Ingabire kaartte ook aan hoe zwarte jongeren dagdagelijks worden geconfronteerd met racisme en dat er in het Westen hun anders-zijn niet wordt aanvaard. Zelfs degenen die ze geïnterviewd heeft voor haar reeks, willen hun kopzorgen niet delen met de buitenwereld, terwijl er pas verandering kan komen als we erover spreken.
Ze toonde het stigma, dat bij zwarte mannen heerst, aan met een fragment van Black-Ish. Daarin zien we dat de hoofdpersonage (Dre) bang is van het verdwaalde meisje in de lift. Niet alleen hem, maar ook zijn collega’s die (toevallig) zwarte mannen zijn. Om haar speech af te sluiten, heeft ze beklemtoond dat er nood is aan psychologen die de dimensie van zwarte jongeren begrijpen.
Dubbele identiteit
Na de inspirerende speech van Sabrine, kwam Thomas, student Pedagogische Wetenschappen bij UGent, aan het woord. Eerst vroeg hij het publiek welke roots zij hebben. Hijzelf is langs vaderkant half Barbadiaans en half Belg. Die dubbele identiteit heeft een grote impact gehad op hem. Na meermaals tussen België en VS te pendelen, vestigde hij zich op 10-jarige leeftijd met zijn moeder en drie andere broers in België. Zijn vader kwam later naar België. Omdat hij zijn plaats niet vond in de Belgische maatschappij, uitte hij zijn frustratie, zowel verbaal als fysiek, op Thomas. Het zorgde ervoor dat Thomas op slechte pad zou belanden tot hij met zijn familie naar Geraardsbergen verhuisde.
Daar maakte hij kennis met Samuel, die later zijn vriend werd, en via hem heeft hij God leren kennen. Zo is Thomas christen geworden en voelde hij zich goed omdat hij eindelijk deel uitmaakte van een gemeenschap. Helaas staken er weer problemen de kop op. Het huwelijk van zijn ouders mondde uit in een vechtscheiding. Uiteindelijk is zijn vader naar Tsjechië gevlucht om schulden te ontlopen.
Hij ging hulpen zoeken bij zijn kerkgemeenschap, de eerste keer hebben ze voor hem gebeden en de tweede keer hebben ze hem verweten dat hij niet genoeg geloof had. Nadien besloot hij aan een schoolproject deel te nemen, waar hij bij een therapeut langsging aan de helft van de prijs. Dat heeft hem uiteindelijk geholpen. Hij is blij dat hij gedurfd heeft om te dromen en om te vechten.
Hulp bij psycholoog
Charlotte (23) uit Brugge is altijd tegendraads geweest. Telkens haar (oude) school haar iets afraadde, deed ze het omgekeerde. Ze heeft nadien haar studies aangevat bij UGent als Burgerlijk Ingenieur. Daar kreeg ze echter te maken met negatieve commentaar van haar docent die vond dat haar opdrachten niet goed waren. Op aanraden van haar moeder, besloot ze hulp te gaan zoeken bij een psycholoog. Dankzij de zachtaardige gesprekken met haar psycholoog, besefte ze dat er meer was dan presteren op school. Zo ging ze in Kortrijk studeren. Daar werd haar moeite wel geapprecieerd en zo heeft ze een andere mindset ontwikkeld. Charlotte besloot haar speech met de volgende woorden: “Positieve feedback is de sleutel.”
Mae*, studente Toegepaste Psychologie, legde bij een emotionele speech (op sommige momenten nam Assia het over omdat het soms emotioneel zwaar werd voor haar, red.) uit dat ze slachtoffer was van seksueel misbruik. Wat bij onschuldige sms’en en knuffels was begonnen, heeft geleid tot een ongepaste kus van haar toen 34-jarige stiefbroer. Het heeft twee jaar geduurd voordat ze het haar moeder vertelde. Zeven jaar later heeft ze eindelijk beseft dat ze slachtoffer was van seksueel misbruik.
Na het eerste emotioneel deel, werd er een pauze ingelast. Bij de pauze, mochten vier professionals advies verlenen aan mensen die er nood aan hadden en tegelijkertijd was er een geweldig optreden van Cristina Sapalo en haar band.
Emotionele verhalen
Na de pauze was er een panelgesprek, gemodereerd door Radia Assou. Vier studenten, Mà’nassé, Emma, Emmanuel en Abou Bakr, deelden hun verhalen die voor een emotioneel geladen sfeer in de hele zaal zorgde. Er was ook ruimte voor vragen vanuit het publiek
Tot slot gaf Leslie Hodge een presentatie over haar boek Verborgen Kopzorgen, waarbij ze eerst haar eigen verhaal schetste en welk impact kopzorgen heeft op Vlaamse jongeren.
OnVerborgen Kopzorgen is een event geworden waarbij moed, sterkte en emoties centraal stonden. Zowel het team als de sprekers hebben ervoor gezorgd dat iedereen zich kon herkennen in de verhalen en samen kon nadenken hoe taboes bij jongeren te doorbreken.
In maart zal een tweede editie van OnVerborgen Kopzorgen plaatsvinden. Dan staat het thema ‘Othering’ centraal.
*Mae is een fictieve naam.
Dit artikel werd gepubliceerd door Jongerenplaneet.be op 06/12/2017
