De Limburgse Aurélie Froyen (21) heeft een podium voor cellisten ontworpen dat tevens dienst doet als klankkast. Ze vroeg de gerenommeerde cellist Steven Isserlis om haar muzikale meubel te testen. Zondag was het zo ver. “Ik kan het bijna niet vatten dat hij erop heeft gespeeld”, zegt ze.
De jonge ontwerpster Aurélie Froyen is de bedenkster van de ‘Ponte Cello’, een kruising tussen een podium en een muziekinstrument. De 21-jarige studente Interieurarchitectuur aan de UHasselt kreeg vanuit haar opleiding de opdracht om een uniek meubelstuk voor een werkplek te ontwerpen. Ze haalde haar inspiratie bij haar vader, die cello speelt, en bouwde een cellopodium dat ook dienst doet als klankkast.
Ponte Stradivarius
De Ponte Cello heeft een oppervlakte van 1m20 op 1m70 en bestaat uit een podium, een stoel en een pupiter (een lessenaar voor de partituur). Het podium bestaat uit twee delen en wordt bij elkaar gehouden door middel van magneten. In het voorste deel van het podium zit een klankbord verwerkt waardoor de cello versterkt wordt. Dit zou ook de kwaliteit van de klank verhogen. Het meubel is ontworpen voor een cello, maar kan ook gebruikt worden met een contrabas.
Toen Aurélie gevraagd werd om te bewijzen dat haar podium echt werkt, besloot ze om via een kennis van haar vader contact op te nemen met een professionele cellist. De cellist die ze vond was niemand minder dan de Brit Steven Isserlis. Een bekende naam in de klassieke muziekwereld: hij heeft onder andere een onderscheiding als Commandeur in de Orde van het Britse Rijk.
Trillingen via metalen staartpen
Op 18 mei speelde Isserlis samen met deFilharmonie o.l.v. Philippe Herreweghe in cultuurcentrum Hasselt. “Ik kan het bijna niet vatten dat één van de grootste cellisten op mijn podium heeft gespeeld!” vertelt Froyen enthousiast. Naar gewoonte speelde Isserlis op zijn Stradivariusinstrument Marquis de Corberon, dat hij in bruikleen heeft van de Londense Royal Academy of Music. Hij speelde een stuk uit het Celloconcerto nr. 2 in b van Antonin Dvorák. “Toen we hem na het optreden gingen feliciteren zei hij dat het vooral het podium was dat voor de goede klank zorgde”, aldus Froyen.
Het hele meubel heeft ze eigenhandig in elkaar gezet, met de hulp van gitaarbouwer Stefan Vandenhoudt. “De trillingen van het instrument worden doorgegeven via de metalen staartpen van de cello naar de houten klankkast, waardoor de muziek versterkt wordt”, legt hij uit. “De muzikant moet vervolgens minder moeite doen om het instrument luider te laten klinken.”
Het hele bouwproces nam ongeveer drie weken in beslag. “We hebben het podium ook twee keer moeten aanpassen, omdat het klankbord eerst te luid versterkte. We hebben vanbinnen ook nog wat dingen moeten verstevigen”, zegt Froyen.
Patent?
Aurélie mocht naar verluidt meteen terugkomen voor een volgend concert. Helaas wordt het meubel voorlopig bewaard op school tot na de examens. Is de trein van Ponte Cello vertrokken? “We willen er misschien ook een patent op nemen, want het is de eerste keer dat er zoiets op deze manier gemaakt werd. Het is een uniek stuk”, legt Froyen uit. “Ik ben eigenlijk al lang blij als ik door ben op mijn schoolopdracht”, lacht ze.
© 2014 – StampMedia – Stef Vananderoye
Dit artikel werd gepubliceerd door Het Nieuwsblad - online op 21/05/2014
