Tien jaar later keert theatergezelschap Berlin terug naar de stad waar alles begon: Jeruzalem, een stad gebouwd op zeven heuvels. Een stad gegroeid uit drie religies, een kruisophanging, de eerste tempel en een hemelvaart. Dat alles op amper één vierkante kilometer. Voor sommigen het centrum van de wereld, voor anderen een broedplaats van conflict.
In 2003 maakte het theatergezelschap Berlin een eerste geslaagde voorstelling over Jeruzalem, de hoofdstad van Israël. Dat betekende het startpunt van Holoceen, een parcours rond het stedelijk fenomeen. Met camera, montage- en interviewtechnieken portretteren ze de stad. Het gesmaakte Holoceen bracht Baele en Degryse van Iqaluit tot Moskou, om nu terug te landen in Jeruzalem.
Tien jaar later
Een unieke stad, niemand die het daar oneens over is. Bart Baele en Yves Degryse van theatergezelschap Berlin doopten Jeruzalem om tot muze. Tien jaar later brengt Berlin Jerusalem #1.2. Wat is er veranderd? Is de stad veranderd of zijn de mensen veranderd? Met deze vragen en gewapend met een camera daagden ze deze plek nogmaals uit.
Het resultaat is een onderdompeling in geloof, politieke standpunten en het dagelijks leven beschreven door getuigen. Dat alles ondersteund door de imposante muzikale begeleiding van Peter Van Laerhoven. Elk beeld en elke klank heeft een symboliek. De productie is immers haarscherp gesteld op de indrukken van de makers.
“Het oorspronkelijke doel van Jerusalem #1.2 was een combinatie van muziek, documentaire en live performance”, zegt Bart Baele. “Al snel bleek dat we zoveel verschillende meningen in beeld hadden gebracht dat het live aspect volstrekt overbodig werd.”
Toch neigt de voorstelling niet naar audiovisuele kunst of documentaire. “Het is een portret van een stad, het klaagt geen politieke standpunten aan. Het geeft slechts een impressie weer door het oog van de maker. Video is een heel dankbaar medium hiervoor, maar Berlin zou niet het label van videogezelschap mogen krijgen.”
Verslagenheid
Jerusalem #1.2 toont op een impliciete wijze een zekere verslagenheid over de absurditeit van een stad die tussen drie conflictzones rust. Het geeft de toeschouwer geen oplossingen. Integendeel: het roept nog meer vragen op. “Hoe langer we in de stad zaten, hoe meer we de situatie konden vatten en hoe meer standpunten we konden begrijpen - misschien niet volgen, maar wel begrijpen. Dat bracht ons bij een uitwegloos gevoel”, aldus Baele.
Die emotie slingert dan ook door de zaal na de voorstelling. Hier en daar waait een hevige discussie op over wie er nu gelijk heeft. Toch ziet Baele humor in zijn stuk. Hij wijst op de momenten in de voorstelling die zo absurd zijn dat het bijna lachwekkend is: een hevige discussie tussen jood en islamiet die even onderbroken wordt voor het luiden van klokken, alsook het banaal gekibbel in de heilige grafkerk.
Berlins projecten zijn verfrissend, ze laten het publiek nooit onberoerd. Dat bewijzen ze nogmaals met Jerusalem #1.2.
| Theatergezelschap Berlin toert met Jerusalem #1.2 nog door Frankrijk. In ons land brengt Berlin het in april 2015, in Izegem. Alle data vind je terug op hun website. Momenteel werkt het gezelschap nog aan twee projecten: Lissabon, opnieuw een stad gebouwd op zeven heuvels, en de Tsjernobylzone. |
© 2014 – StampMedia – Laura Sear
Dit artikel werd gepubliceerd door Apen.be op 12/11/2014
