Johan Moerman uit Roeselare wil zowel mens als viervoeter door de coronacrisis helpen. Met zijn project ‘Dogmatchers’ koppelt hij honden of katten aan personen. Met zijn initiatief voor De Warmste Week wil hij eenzame mensen laten genieten van een huisdier en vice versa.
Het project bestaat al langer dan vandaag. In 2009 begon Moerman als kleine ondernemer met een dierenoppasdienst aan huis. Later, in 2016, leidde hij zijn eigen hond op tot aaihond en bezochten ze samen woonzorgcentra. Hij gebruikte hem als ijsbreker om sneller en makkelijker contact te leggen met de bewoners. Bovendien verminderde het dier eenzame gevoelens bij de mensen. En net dat is ook deels het opzet van zijn project dit jaar.
Huur mijn hond
Het idee zat dus al even in Moermans hoofd, maar de uitwerking was er nog niet. Tot hij een gelijkaardig project in het Verenigd Koninkrijk zag. ‘Borrow my Doggy’ zorgde ervoor dat mensen goedkoop en makkelijk een oppas voor hun hond konden vinden. Dat bracht inspiratie om hetzelfde in België te doen.
"We onderschatten de eenzaamheid van onze viervoeters"
Johan Moerman, initiatiefnemer Dogmatchers
Voordelen
Moerman vindt dat de eenzaamheid bij iedereen is toegenomen de afgelopen maanden. Dat geldt evengoed voor veel huisdieren. “We onderschatten de eenzaamheid van onze viervoeters en moeten daar meer aandacht aan besteden”, zegt hij. “Een hond of kat is een verbinder. Het dier brengt ons in contact met andere mensen. Daar moeten we ons meer bewust van zijn.”
In veel huishoudens kan een hond niet altijd juist verzorgd worden door gebrek aan tijd of door te ingewikkelde zorg, denkt Moerman. Als iemand anders die taak op zich neemt, zorgt dat ervoor dat zowel dier als oppas zich niet meer alleen voelt. Vooral mensen zonder huisdier moeten volgens de West-Vlaming de kans krijgen ook een dier te verzorgen. Zo is zijn doelpubliek ook bijzonder breed, gaande van senioren tot werkenden met een drukke job.
Toekomst
“Op dit moment gaat het initiatief enkel door in in Roeselare, maar ik wil het uitbreiden naar andere West-Vlaamse gemeenten”, vertelt Moerman. “Het bereiken van buitenstaanders gebeurt op verschillende manieren. Ik zoek hulp bij meerdere lokale organisaties, dierenartsen, zorginstellingen en natuurlijk, sociale media.” Moerman maakte een website waarop mensen zich kunnen inschrijven. Je maakt een profiel voor jezelf als ‘extra-baasje’, of voor het dier waarvoor je een oppas zoekt. De Roeselarenaar matcht, nu het nog een kleine zaak is, zelf de personen aan een dier. Zodra hij uitbreidt, zal hij een ander systeem moeten bedenken.
Voor de toekomst ziet Moerman zijn initiatief vooral uitgroeien tot een vereniging voor gelijkgestemde personen. Hij wil ook samenwerken met andere verenigingen en uitstapjes voorzien voor de leden.