Covers worden tegenwoordig steevast radiohits of YouTube-successen. Soms vormen ze het opstapje naar roem voor onbekende artiesten, maar steeds vaker wagen ook gevestigde waarden zich eraan. Welke elementen bepalen nu of een cover flopt of topt?
Covers zijn niet meer weg te slaan van de radio: Triggerfinger brengt een eigenzinnige versie van I follow rivers, Birdy doet vergeten dat Skinny love oorspronkelijk van Bon Iver is en maar liefst zeven deelnemers van The voice van Vlaanderen bezetten de Ultratop 50 met een cover. Ook School is Cool nam recent de hit Videogames van Lana Del Rey onder handen. Samen met The Fabiola Fun F*ckers, Morenko en Tom Cat, amateurcoverbands uit het Antwerpse, buigen ze zich over de elementen die een cover kunnen maken of kraken.
Recente hit of gouwe ouwe?
Volgens Johannes Genard, frontman van School is Cool, kan muziek uit eender welke periode gecoverd worden, maar "het valt wel op dat de meest succesvolle covers telkens op recente hits gebaseerd zijn." The Fabiola Fun F*ckers bemachtigden recent een plaatsje in de halve finale van The clash of the coverbands (Benelux edition). Ze zoeken naar een mix tussen oud en nieuw. "Hippe songs zijn belangrijk om het publiek mee te krijgen", zegt Pim Hens, zanger-gitarist. Volgens hem zit het grote verschil in hoe je met het nummer omgaat: "Een oud nummer kan je best nabootsen of in een hip jasje steken. Bij een modern nummer moet je er dan weer iets helemaal anders met doen."
Morenko en Tom Cat zweren bij klassiekers. "We steken altijd ook een recent nummer in onze setlist, maar dan kiezen we voor nummers waarvan je weet dat het klassiekers zullen worden", zeggen Maurice Lemmens en Christel Janzen, respectievelijk drummer en zangeres bij Morenko.
Naspelen of eigenzinnige versie?
"We zouden nooit een nummer coveren waarvan we de structuur en de sfeer exact moeten nabootsen. Sommige aanpassingen zijn noodzakelijk, maar de iconische onderdelen moeten worden behouden, zoals de broeierige sfeer in Videogames", zegt Genard. "In Humo's Rock Rally wordt er ook van de bands verwacht dat ze in de halve finale een cover spelen. Daarmee wil de jury uitmaken of de band zich een nummer echt eigen kan maken en tegelijkertijd toch de belangrijkste elementen van een nummer kan herkennen en gebruiken."
"Daarnaast is het heel belangrijk dat je als band je eigen kracht kent en het nummer daaraan ophangt. Zo draagt de krachtige stem van Ruben Block van Triggerfinger de cover van Lykke Li volledig", zegt Geert Beyens, de andere zanger-gitarist van The Fabiola Fun F*ckers.
Ook Tom Cat's pianist Jasper van Proeyen vindt dat coverbands verkeerd bezig zijn als ze te hard proberen om het origineel na te spelen en hun eigen sterktes vergeten. "Elke groep moet iets van zichzelf in een nummer steken. Bovendien moet je ook het publiek verrassen. We laten daarom regelmatig twee verschillende nummers samenvloeien in mash-ups."
Ralf Seldenslach, de gitarist van Morenko, hoedt zich dan weer voor te veel originaliteit: "Als je zelf geen nummers wil schrijven, dan moet je ook niet de ambitie hebben om covers helemaal naar je hand te zetten."
A-kantje of B-kantje?
School is Cool coverde onlangs Videogames, de grijsgedraaide debuutsingle van Lana Del Rey. Toch kiest de groep ook vaak voor minder bekende nummers. "Levitate me, onze eerste cover die we nog steeds spelen, is een relatief onbekend nummer van The Pixies. Ik koos ervoor omdat het meer potentieel heeft dan slechts een obscuur nummertje op hun debuutplaat", vertelt Genard.
The Fabiola Fun F*ckers verwerken ook veel B-kantjes in hun setlist. "Hits zetten de sfeer meteen. Enerzijds is dat plezant, anderzijds is het een gemakkelijke oplossing en blijven we er liever van weg", zegt Hens. Tom Cat en Morenko kiezen daarentegen resoluut voor de A-kantjes, zodat het publiek de gespeelde nummers herkent.
Live of studio-opname
Genard ziet zowel in live- als studio-opnames potentieel: "In de studio heb je alle tijd om de cover perfect op te nemen, maar een live-opname bevat meer energie." Hens legt de link met het profiel van de coverband: "Als je het origineel wil imiteren, klinkt live het beste. Een studio-opname is dan zinloos, want dan kan je beter de originele plaat opzetten, die klinkt sowieso beter. Maar wanneer je nummers gaat verwerken tot een eigen versie, kan een studio-opname natuurlijk wel."
Cover moet origineel doen vergeten
The Fabiola Fun F*ckers dromen ervan om een cover te maken die bekender wordt dan het origineel, want dan kun je echt spreken van een succesvolle cover. Bert Callens, de nieuwe bassist van Morenko, heeft hierop een andere visie: "Wanneer een cover populairder wordt dan het oorspronkelijke nummer, duidt dat niet op een goede herwerking, maar wel op een sterk origineel. Zo'n nummer kan hergebruikt worden en gaat nooit slecht klinken, in eender welke versie of stijl." Genard van School is Cool besluit: "Welk nummer je ook kiest, je moet er als groep iets mee kunnen aanvangen. Het buikgevoel moet er zijn."
© 2012 - StampMedia - Daniëlle Raeijmaekers
Dit artikel werd gepubliceerd door Nieuws.be op 27/02/2012
Dit artikel werd gepubliceerd door Jongerenplaneet.be op 27/02/2012
Dit artikel werd gepubliceerd door Pienternet.be op 27/02/2012
Dit artikel werd gepubliceerd door Belg.be op 27/02/2012
Dit artikel werd gepubliceerd door MotherloveMusic op 01/03/2012
