Gaetan Froyen (21) werd op 29 oktober in Gent Belgisch kampioen bodybuilding bij de junioren. Het was zijn eerste competitiewedstrijd. Froyen heeft een missie: hij wil de sport opwaarderen.
Froyen won omdat hij het ‘droogste’ stond. “Droog staan wil zeggen: een laag vetpercentage in combinatie met hoge spiermassa”, legt Froyen uit. “Vooral aan de zijkanten van mijn buikspieren stond ik goed ‘droog’, op die plaats valt het snel op.”
Uitgewrongen spons
De avond ervoor dronk hij niets meer om scherp te staan. “Je hebt dan nauwelijks weerstand. Op de avond zelf had nog wat keelpijn. Omdat alcohol de aders openzet, dronk ik snel een slokje wodka. Na dat halfuurtje op het podium ben je echt bekaf. Je lichaam is als een uitgewrongen spons. Bij sommige deelnemers stond het schuim op hun lippen.”
Ballenknijper
Vlak voor de wedstrijd worden de bodybuilders bruin gespoten om hun spieren goed te laten uitkomen. “Die ‘ballenknijper’, dat strakke broekje, neem ik er maar bij”, lacht Froyen. “Op het podium denk je vooral aan al die zware trainingen van de voorbije maanden.”
Moeder als coach
Froyen voelde zich tijdens zijn voorbereiding vaak suf en dan is hij heel prikkelbaar. “Mijn regime was enorm zwaar. Daarvoor trainde ik ook al zwaar, maar toen had ik nog geen doel. Nu ik Belgisch kampioen ben, ga ik dat ritme proberen vol te houden.”
“Wat me drijft? Ik ben een sportman, het is voor mij een levenswijze. Lance Armstrong is mijn idool, ik bewonder zijn doorzettingsvermogen. Ik koerste vroeger ook, deed aan hardlopen… Bij bodybuilding train ik alle spieren en het is geen traditionele sport, dat maakt het speciaal voor me.”
Zes maanden voor het kampioenschap begon hij zich als een gek te focussen op die titel. Op het kampioenschap gaf ik mijn ogen de kost, want het was ongebruikelijk voor me. Daarvoor deed nog nooit aan competitie. Ik zag het als een uitdaging. “Gewoonlijk trainde ik tweemaal twee uur per dag. Bodybuilder ben je 24u op 24u. Je moet constant letten op je voeding. Geen vetten, veel eiwitten. Gelukkig kookt mijn mama met veel variatie. Ze is mijn coach en ik heb veel aan haar te danken. Boybuilding is een individuele sport, maar een heel team moet rekening met je houden. Mama moet steeds apart koken voor mij en mijn vriendin moet mijn humeur verdagen.”
Sociaal contact
“Mensen hebben een verkeerd beeld van bodybuilding”, vindt Froyen. “Het is totaal geen machosport. Op het kampioenschap sprak iedereen vriendelijk met elkaar en ik heb nu nog contact met enkele bodybuilders. De sport biedt veel sociaal contact. Trainen is nooit saai, ik zet vaak filmmuziek op. De soundtrack van Spartacus bijvoorbeeld. “In Nederland zijn er véél meer wedstrijden die heel wat belangstelling krijgen. Anderzijds: in Nederland krijgen de bodybuilders geen dopingcontroles.”
Bodybuilding in de kijker zetten
Froyen betreurt echt de vooroordelen dat iedere bodybuilder zogezegd aan de pillen zit. “Wij Belgen worden wel gecontroleerd, na het BK bijvoorbeeld. Toen ik steeds gespierder werd, begon ik vrienden te verliezen. Ongelofelijk. Sommigen geloofden niet dat ik clean sport, anderen waren dan weer jaloers.”
“Ik mis professionele begeleiding, we moeten alles alleen doen. Onze sport verdient veel meer aandacht. Dagelijks staat er provinciaal voetbal in de krant, terwijl ik als Belgisch kampioen geen aandacht krijg. Ik heb veel voldoening gehaald in mijn titel. Ik heb er hard voor gewerkt en dat kunnen ze me niet afpakken. De bondsvoorzitter vertelde dat hij plannen met mij had om de sport een nieuw elan te geven. Wel, ik wil graag het uithangbord van mijn sport worden.”
© 2011 - StampMedia - Tekst: Sander Carollo, foto: Pauline Poelmans
Dit artikel werd gepubliceerd door ExtraSport op 03/11/2011
Dit artikel werd gepubliceerd door Het Belang van Limburg - online op 03/11/2011
