"Wegens belastende inhoud werden de boeken van Herman Brusselmans verwijderd." Wie vanaf zaterdag 1 december een boek van Brusselmans wou ontlenen uit bibliotheek Permeke in Antwerpen, kwam voor een leeg rek te staan.
Op zaterdag 1 december begon de eindejaarscampagne van Amnesty International voor vrijheid van meningsuiting. Tien dagen lang zullen de boeken van elf Vlaamse schrijvers daarom verdwijnen uit de bibliotheekrekken. Getroffen schrijvers Saskia De Coster en Dimitri Verhulst protesteerden zaterdag op de stoep van bibliotheek Permeke. Ze hopen zo meer aandacht te wekken voor censuur.
Uit de rekken
Overal ter wereld worden mensen opgesloten, gemarteld en soms zelfs vermoord omdat ze op een vreedzame manier hun mening geuit hebben. Journalisten en schrijvers worden het meest geviseerd door dictatoriale regimes. Tot de internationale mensenrechtendag op 10 december wil Amnesty International met de steun van honderdtwintig Vlaamse bibliotheken tonen wat vrije meningsuiting betekent.
Tien Vlaamse auteurs, waaronder Saskia De Coster, laten hun boeken uit de rekken halen. “Als schrijver vind ik het evident dat ik deze actie steun”, zegt De Coster. Wie haar boeken toch wil ontlenen, vindt ze terug aan de balie van de bibliotheek met een boodschap van Amnesty: "Gelukkig genieten onze schrijvers in België van vrijheid van meningsuiting. Elders in de wereld riskeren ze soms lijf en leden. Help Amnesty International om vrije meningsuiting overal even vrij te maken.”
Luxeprobleem
“Onze generatie heeft geen voeling meer met censuur”, zegt Dimitri Verhulst. “Wij kunnen ons niet voorstellen dat we een drukpers verbergen in de kelder, of brutaal gestraft worden voor het schrijven en verspreiden van gedachten.” Samen met Saskia De Coster, Herman Brusselmans, Kristien Hemmerechts, David Van Reybrouck, Josse De Pauw, Annelies Verbeke, Stefan Hertmans, Joke Van Leeuwen, Peter Holvoet-Hanssen en Bart Van Loo, wil Verhulst daarom de aandacht vestigen op landen waar niet vrij geschreven kan worden.
De Coster: “Waar geen vrije meningsuiting is, zijn schrijvers vaak veel gedrevener en scherper om toch hun boodschap te verspreiden. In België zitten we eerder met het luxeprobleem van een overaanbod. Ik denk dat hier soms teveel geschreven wordt.” De Coster herinnert zich de eerste keer dat ze zelf gecensureerd werd: “Ik was student en had iets geschreven dat te grof was. Ik mocht het niet uitbrengen, maar ik heb gewoon gezegd: ‘Fuck it, ik schrijf wat ik wil.’ Gelukkig wonen we in een land waar ik dat kan zeggen.”
Poezenboot
Auteurs zoals Verhulst en Brusselmans staan bekend om hun harde stijl en lijken niet meteen idealistische wereldverbeteraars. Toch zijn ook zij lid van Amnesty. “Als bekend persoon word ik vaak gevraagd door goede doelen en als ik tijd heb, help ik graag”, vertelt Brusselmans, die blijkbaar een week hartje verbergt onder dat lange haar. “Ik ben al vijftien jaar steunend lid van Amnesty International. Verder ben ik peter van de Gentse Poezenboot en eerder deze week heb ik nog een single opgenomen voor SOS Kinderdorp. Daarin heb ik een stukje gerapt.”
© 2012 - StampMedia - Izabelle Devulder
Dit artikel werd gepubliceerd door Het Nieuwsblad - online op 10/12/2012
Dit artikel werd gepubliceerd door Nieuws.be op 10/12/2012
Dit artikel werd gepubliceerd door Jongerenplaneet.be op 10/12/2012
Dit artikel werd gepubliceerd door Apen.be op 10/12/2012
Dit artikel werd gepubliceerd door De Wereld Morgen op 10/12/2012
