(PIDMAG) “Mevrouw, heeft u een hart voor solidariteit?” Trouwe passanten van de bekende Vlaamse winkelstraten kennen deze aanspreking wel. Velen van hen hopen op een dagje ontspanning zonder zorgen, maar worden pardoes aangeklampt door een knappe jongeman in een felgekleurd T-shirt van - pakweg - het WWF. Hij zegt een lesje op over het uitsterven van de tijgers en de penibele situatie van een exotische vlindersoort om u vervolgens te verzoeken een doorlopende opdracht te starten. Veel voorbijgangers schuwen deze vraag en gaan er niet op in, terwijl de wereldverbeteraars zich aangesproken voelen om hun steentje bij te dragen.
Maar waar gaat uw geld naartoe? Voor een deel natuurlijk naar de het goede doel in kwestie, maar ook naar een nv waarmee Oxfam, Unicef, WWF, Child Focus en Amnesty International samenwerken. Die knappe jongeman die u op straat aansprak, is een jobstudent. Hij wordt door de nv Direct Dialogue Fundraising (DDF) 9,5 euro per uur betaald om u ervan te overtuigen maandelijks een bepaald bedrag te storten op de rekening van het goede doel. Wie toestemt, vult een papiertje in. Dat geeft de werver vervolgens aan DDF, dat het op zijn beurt doorverkoopt aan het goede doel.
Eén euro betalen, drie euro krijgen
Voor elke doorlopende opdracht betalen de goede doelen 75 euro aan DDF. Uw zuurverdiende centjes gaan de eerste 15 maanden dus naar een commercieel bedrijf en daarna pas naar de ngo waaraan u dacht al meer dan een jaar te geld te geven.
“Dat is te verantwoorden”, vertelt Stijn Raes, diensthoofd Fondsenwerving bij Oxfam-Solidariteit. “De samenwerking met DDF biedt ons een organisatorische en een financiële meerwaarde. Als wij de fondsenwerving op eigen houtje organiseren, zijn er veel risico’s aan verbonden. Als een werver geen doorlopende opdrachten schrijft, zouden wij hem toch zijn loon moeten uitbetalen, terwijl die verantwoordelijkheid nu bij DDF ligt. Daarnaast moeten we ons ook niet bezig houden met de administratie en uitbetalingen van de straatwervers.”
De samenwerking met de nv biedt de ngo’s volgens Jeroen Janssens, medewerker fondsenwerving bij Amnesty International, enorme voordelen. “Voor elke euro die wij in DDF steken, krijgen we meer dan 3 euro terug.”
Maar wat vertellen de jobstudenten aan de goedwillige passant? “Mensen zijn maar zelden op de hoogte van het feit dat wij betaald worden door DDF”, verduidelijkt Timmy Vrancken, werver in dienst van het bedrijf. “We mogen het niet verzwijgen, maar vertellen het alleen maar als het ons gevraagd wordt. Als passanten het zouden weten, denk ik dat ze minder snel zouden toehappen. Negen op de tien mensen die me vragen of ik dit vrijwillig doe, zijn teleurgesteld en hebben vervolgens geen interesse meer in de ngo.” Nochtans doen wervers dit niet alleen voor het geld. Er zit veel meer achter. “We mogen onze dagen zelf kiezen, waardoor ik het kan combineren met mijn studies. Daarnaast ligt mijn hart ook bij mijn ngo, want zonder ideologie hou je deze job niet vol.”
Enkele voorbijgangers keken beteuterd toen ze te horen kregen dat deze goedgeluimde mensen tegen een uurloon werken. “Dit had ik echt niet verwacht”, zegt Lucie Spiering (41) verbouwereerd, “Ik was ooit lid van WWF en dacht dat de wervers dit op vrijwillige basis deden uit pure liefde voor de ngo.”
© 2012 - StampMedia - Nick Lodewyckx
Dit artikel werd eerst gepubliceerd in PIDMAG, het magazine van StampMedia, Jaargang 0, Nr. 0, p. 12-13.
Dit artikel werd gepubliceerd door Jongerenplaneet.be op 20/01/2012
Dit artikel werd gepubliceerd door Nieuws.be op 20/01/2012
