Op woensdag 18 april nodigde minister van Jeugd Pascal Smet geïnteresseerden uit om in het Brusselse ABC-huis te brainstormen over diversiteit in het jeugdwerk. Allochtone jongeren blijken nog al te vaak hun weg niet te vinden naar het traditionele jeugdwerkaanbod.
De belangstelling voor de denkdag was aanzienlijk. Onder de aanwezigen waren veel allochtone jeugdwerkers en jongeren zelf. Doel van de dag was het verkennen van de verschillende mogelijkheden om jongeren met diverse achtergronden in het jeugdwerk te betrekken.
Een tijd geleden lanceerde Pascal Smet het voorstel een allochtone jeugdbeweging in het leven te roepen. Daar kwam vanuit verschillende hoeken veel kritiek op. Ook in het ABC-huis waren de meningen verdeeld.
Jongeren willen een stem
Vier workshops belichtten de verschillende aspecten van het jeugdwerk. Alle suggesties werden nadien gebundeld en overgemaakt aan de adjunct-woordvoerder van minister Smet. Jongeren waren blij hun stem te kunnen laten horen. Dat blijkt vaak nog een probleem binnen het jeugdwerk. Jongeren weten niet waar ze terecht kunnen en hoe ze dat moeten aanpakken. Effectieve communicatie moet een van de pijlers worden waarop het verbeterde jeugdwerkbeleid steunt.
Actie
Het vertrouwen in de bestaande communicatieorganen is gekelderd. Elke gemeente of stad heeft een jeugdraad, maar het imago van die raad staat meestal op een laag pitje. Jongeren zouden liever ad hoc in de jeugdraad zetelen, wanneer het gaat over problemen die hen aanbelangen.
Bij gebrek aan goede werking van de meeste jeugdraden, hebben veel jongeren het heft in eigen handen genomen. Zo ook de Lokerse organisatie Jonge Leiders in Actie. Zij willen jongeren in Lokeren terug een stem geven en de allochtone en autochtone gemeenschap dichter bij elkaar brengen.
Ook Free Hands uit Antwerpen voorziet een uitgebreid aanbod voor jongeren. De organisatie voorziet in vrijwilligerswerk voor jongeren. Tegelijkertijd zorgen ze ook voor studiebegeleiding, psycho-sociale ondersteuning en andere activiteiten. De organisatie groeit gestaag en biedt ondertussen al plaats aan 250 leden.
Allochtone jeugdbeweging
Brahim Lamrini en Mohammed Ouaamari van Free Hands zijn voorstanders van het oprichting van een allochtone jeugdbeweging. Ze vinden het idee niet polariserend. "Om een brug te slaan moet je eerst een brug bouwen", zegt Lamrini. "Allochtone jongeren moeten eerst in vertrouwde omgeving leren kennismaken met wat een jeugdbeweging inhoudt. Als ze in die omgeving kunnen groeien en aan zelfvertrouwen winnen, wordt de stap naar het traditionele jeugdwerk kleiner." Voor hen is het ultieme doel wel gemengd jeugdwerk, maar ze vinden het utopisch te denken dat allochtone jongeren zonder problemen in het bestaande jeugdwerk kunnen instappen. "Mogen moslimmeisjes een hoofddoek dragen in een scoutsbeweging? Hoe zit het met het alcoholbeleid? Moeten jongens en meisjes in dezelfde kamer slapen? Dat zijn allemaal zaken waar ouders van allochtone jongeren zich mee bezig houden en vaak ook de elementen waardoor ze hun kinderen liever thuis houden," zegt Ouaamari.
Anderen zien de meerwaarde van een allochtone jeugdbeweging niet. Organisaties moeten niet zodanig georganiseerd worden dat er nog meer in hokjes wordt gedacht. Algemene consensus is ook dat de termen allochtoon en autochtoon niet meer houdbaar zijn. "We gaan toch niet spreken over de achtste generatie immigranten? De jongeren van nu zijn vaak al derde generatie. Hoe lang kan je hen nog allochtoon blijven noemen?"
De toekomst is aan de jeugd
De denkdag heeft minister Smet alvast veel stof tot nadenken gegeven. Het is duidelijk dat er heel wat werk aan de winkel is. Maar goed dat er heel wat jongeren zijn die zich willen engageren om het jeugdwerk zo functioneel mogelijk te maken.
© 2012 - StampMedia - Leen Baeten
Dit artikel werd gepubliceerd door Jongerenplaneet.be op 21/04/2012
Dit artikel werd gepubliceerd door Nieuws.be op 21/04/2012
