Wie aan prostitutie denkt, denkt niet meteen aan mannen. Toch zijn ze er wel degelijk, de prostitués. De 23-jarige Matthew uit Limburg is een van hen. Hij is openhartig over zijn bijverdienste, ondanks het grote stigma dat aan mannelijke sekswerkers kleeft.
Lyle Muns, voormalig voorzitter van de Vlaamse Scholierenkoepel, ontketende afgelopen zomer een debat toen hij bekende als homoprostitué te werken. Het aantal jongeren in deze branche is moeilijk te schatten, maar het gaat om meer dan de helft van alle mannelijke prostitués. Alias, een vzw die de gezondheid van mannelijke prostitués in Brussel wil bevorderen, concludeerde in 2009 dat er meer dan duizend mannelijke prostitués in de hoofdstad zijn. Het gros daarvan is volgens Alias onder de 25. Dit cijfer is conservatief, want veel jongeren begeven zich bewust in de schaduw. Zij zoeken hun heil in chatboxen en op datingsites. Ook Matthew gaat op internet op zoek naar klanten.
Dubbel taboe
Matthew is niet te spreken over de sociale ongelijkheid tussen de sekses. Net zoals in de porno-industrie, ligt de verloning bij mannen een stuk lager dan bij vrouwen. Matthew komt aan huis en vraagt 60 euro voor een pijpbeurt. Voor 90 euro heb je een uurtje met alles inbegrepen. Vrouwelijke escortes krijgen makkelijk 150 tot 200 euro. "Mijn prijs is laag, maar ik kan nu eenmaal niet meer vragen. In stadsparken zijn er jongens die je afwerken voor 30 euro, zonder condoom. Daar kan ik niet mee concurreren." Op andere vlakken zijn, volgens de jonge student, vrouwen eveneens beter af. "Vrouwelijke sekswerkers worden ook scheef bekeken, maar wij zitten met een dubbel taboe: homo én prostitutie. Homo's worden op veel plaatsen in elkaar geslagen, dus ik moet extra voorzichtig zijn. Er zijn nauwelijks plekken waar wij veilig ons werk kunnen doen, laat staan dat er agentschappen zijn die ons te werk willen stellen."
Dit komt gedeeltelijk omdat veel mannen niet willen betalen voor seks met een andere man, zegt Matthew. "Homo's zijn het gewoon om makkelijker seks te krijgen, de sfeer in de gemeenschap is heel losjes. Als je op een chatbox gaat, wordt het gesprek vrijwel meteen seksueel getint. Het is een koud kunstje een homobar binnen te stappen en met iemand mee naar huis te gaan. Daarom worden jongens die om geld vragen voor seks, zelfs door veel oudere mannen, vaak gezien als geldwolven. Terwijl het eerder normaal bevonden wordt dat een vrouwelijke student geld vraagt als ze met een oudere man naar bed gaat."
Angst voor hiv
Van de risico's is Matthew zich maar al te goed bewust. "Van geweld heb ik niet zoveel schrik. Ik spreek nooit op echt afgelegen plekken af en nooit met meer dan een persoon tegelijk. Het gevaar schuilt voor mij in soa's, aangezien ik niet pijp met condoom. Maar orale seks met rubbertje is nu eenmaal 'not done' in de prostitutie, zeker niet bij homo's. Vooral van het risico op hiv lig ik 's avonds wel eens wakker. Maar ik doe dit werk niet vaak en neuk altijd met condoom. Het is dus wel een berekend risico."
Extra
Waarom heeft Matthew seks voor geld, als er zoveel ongelijkheid en risico is? "Het is vrij gemakkelijk verdiend", vindt hij. "Als alles goed gaat, kan ik op een uur zestig euro verdienen. Dat kunnen niet veel jongeren zeggen." In tegenstelling tot de buitenlandse jongeren die aan straatprostitutie doen, is zijn bijverdienste niet uit noodzaak. Net zoals veel vrouwelijke studenten, doet hij het voor dat extra centje. "Ik krijg wel geld van mijn ouders, maar enkel genoeg voor mijn schoolkosten, huur en voeding. Vroeger kon ik nooit eens weggaan of iets voor mezelf kopen. Nu moet ik minder op mijn geld letten."
© 2013 – StampMedia – David Nys - Illustratie: Steven Manes
Dit artikel werd gepubliceerd door De Wereld Morgen op 19/11/2013
