In de jaren negentig van de vorige eeuw werd het plan goedgekeurd om Utrecht een nieuw cultureel vlaggenschip te schenken. Een krappe twee decennia en een dikke 150 miljoen euro later staat er naast Centraal Station en in de vorm van de TivoliVredenburg een gloednieuw poppodium. De voorbije week passeerden o.m. Madness, The Opposites en 2MANYDJ’s er de revue.
Het gloednieuwe zalencomplex in Utrecht kent ambitie, kinderziektes, vraagtekens en een hoop mogelijkheden. Alle vier kwamen aan het licht tijdens TivoliVredenburg Festival – een dag waar alle zalen in gebruik waren en het uiterste van de capaciteiten werd opgezocht. Niet alleen de nieuwe concertzalen stonden bol van de vieringen en primeurs. Ook de rest van Utrecht staat in rep en roer om het culturele aspect van de stad te benadrukken.
Op de dag van lancering werden er op tientallen plekken in de stad muziekevenementen uit de grond gestampt, met iedere voorbijganger als potentiële bezoeker. De meer multiculturele wijken organiseerden hiphopconcerten, terwijl elders een hele middag vol geprogrammeerd werd met klassieke muziek. Die initiatieven maken deel uit van het grotere Dit alles met het oog op 'Fête de la Musique'. Dat jaarlijks terugkomend festival verandert de stad Utrecht in het bruisende muziekhart van Nederland. Dit jaar hoorde TivoliVredenburg daar voor het eerst ook bij.
Inzakken op Oudegracht
Tot nu toe werd Utrecht op nationaal vlak al vertegenwoordigd door de oude concertzaal Tivoli Oudegracht. Die groeide na al die jaren al snel uit zijn voegen. Cas Boland, manager marketing Tivoli, wist dat het tijd was voor een nieuwe locatie: “Als er een band kwam optreden, moesten we hun vrachtwagen buiten het centrum laten parkeren, alles in onze kleinere busjes overladen en door de enige ingang naar binnen brengen. Dit kwam omdat er geen vrachtwagens mochten rijden op de Oudegracht, in verband met inzakkingsgevaar.”
Ook waren er beperkingen met het volume van de muziek, de hoeveelheid mensen, de kwaliteit van het geluid en een figuurlijke avondklok. “Als je een dancefeest geeft, en die om 2 uur 's nachts afloopt, wordt de wijk daar niet vrolijk van. En overdag concerten organiseren, was ook geen optie, want er zit een crèche achter de locatie.”
Daar is na de opening van TivoliVredenburg echter geen spraken meer van. Het pand staat los van omringende gebouwen, kent een eigen dockingsystem om materiaal tot de zalen te krijgen en ligt op loopafstand van centraal station. Zo zijn alle mankementen weggewerkt en kan het zich eindelijk richten op het internationale publiek.
Niet noodzakelijk internationaal, maar publiek was er in het openingsweekend met hopen. Het gebouw in kwestie kent een capaciteit van 7.500 mensen, en die grens werd dan ook opgezocht. Dat ging echter niet ten koste van het gemak, want er was nog genoeg ruimte over om even bij te komen. Bijkomen was dan ook geen kwestie van of, maar wanneer. De concerten volgde elkaar namelijk in hoog tempo op en vergden van vele bezoekers het uiterste.
2MANYDJ’s
Het avondprogramma alleen al kende bijna 40 namen, waaronder The Opposites, 2MANYDJ's, Great Minds, Dotan, The Kyteman Orchestra, Goose en Jungle by Night, ieder in hun eigen zaal met unieke eigenschappen. Zo stonden de grotere popacts in de 'Ronda', een zaal met twee verdiepingen en die in plaats van de diepte, de breedte in gaat. Het gevolg is dat de bezoeker altijd dichtbij staat en de artiest de ruimte heeft op het podium. De Ronda leent zich ook geweldig voor dance- en elektrofeesten, want de akoestiek is ronduit geweldig door de isolerende muren en geluidsversterkende vorm van de zaal.
Strakke zalen
De nieuwe locatie kent nog vier andere zalen, met tussinin ruimte voor nóg meer acts. Zo heb je Cloud Nine, de jazzzaal op 49 meter hoogte en met ruimte voor 400 bezoekers. Klein, knus, balkon bovenin en over het algemeen strak. En dat valt over het hele gebouw en diens zalen wel te zeggen: strak. De sfeer tussenin is (nog) ver te zoeken en voelt op momenten dan ook meer aan als een museum of bioscoop dan een popzaal vol met overweldigende concerten.
Dat gevoel heerst ook onder de bezoekers: de meningen waren over het algemeen positief en mensen waren blij dat het bouwwerk eindelijk af is, maar 'wennen' was het kernbegrip. Soms werd er zelfs over 'te ambitieus' gesproken, en dan werden de vele gangetjes, passages, deuren, trappen, liften, hoeken en verstopte faciliteiten genoemd. Zelfs de organisatie is nog aan het kijken hoe ze verschillende soorten avonden het best kunnen aanpakken. Ze zijn er van overtuigd dat het gewoon een kwestie van proberen is voordat ze de ideale opstelling hebben gevonden.
Gebrek aan overzicht
Ook ‘gebrek aan overzicht’ was een terugkomende klacht. Bij binnenkomst staan er pijlen naar de zalen, maar nergens een bewegwijzering of digitaal beeldwerk dat aangeeft wie waar speelt en hoe daar te geraken. Door de grote hoeveelheid (rol)trappen en liften vonden vele bezoekers de weg naar de zalen niet en kozen dan maar voor de makkelijke uitweg: een drankje aan de bar of een rookpauze op het dakterras. Tijdens ons verblijf van twee dagen hebben we zelfs een hele zaal over het hoofd gezien.
Eén ding staat daarentegen voorop: TivoliVredenburg heeft nog niet al zijn kruit verschoten en bereidt zich voor op een knallend seizoen met exclusieve acts waarmee ze de bezoeker koste wat kost voor zich probeert te winnen. Pas na een jaar lang concerten geven kunnen we een antwoord beiden op deze vraag: komen mensen terug naar het poppodium? De ingrediënten voor een next level popzaal liggen in ieder geval in grote hoeveelheden op tafel: een bruisende stad, een centraal gelegen locatie, een divers aanbod aan zalen en een onderscheidende profilering.
© 2014 – StampMedia – Robbert van Kortenhof
