Vandaag vieren we de Dag van de Onthaalouder en Kinderverzorger. Op deze dag gaat de aandacht naar alle onthaalouders en kinderverzorgers die dagelijks voor jonge kinderen in ons land zorgen. Laurina Mathues (25) uit Boutersem werkt in een kinderdagverblijf en getuigt.
Wat was de reden dat je voor de studierichting kinderzorg koos?
“Ik was als tienermeisje heel lang zoekende naar mijn plek. Ik was geen denderende leerling en liet alles wat hangen. Mijn droom was om iets met kindjes te doen en wanneer school me aanraadde om een meer praktische studierichting te gaan doen, ben ik die weg ingeslagen. Het is gek hoe ineens alles op zijn plek viel. Studeren werd leuk, want ik leerde vanalles over kinderen. Het werd al snel duidelijk dat werken met kinderen, hoe cliché ook, echt iets voor mij was.”
Hoe verloopt zo’n dag in het kinderdagverblijf?
“We werken verticaal, dat wil zeggen: alle leeftijden samen. Daardoor werken we volledig op maat en ritme van elk kind individueel, maar er zit wel een structuur in. Rond 9 uur doen we een ochtendmoment samen met de kindjes, we zingen een liedje en benoemen wie er allemaal aanwezig is die dag. Om 9.30 uur krijgen alle kindjes ouder dan 6 maanden soep. Tussendoor gaan de baby’s die moe zijn in hun bedje en verversen we hun luier. Sommige kindjes drinken ook nog een flesje melk voor het slapengaan. Voor de kinderen die niet gaan slapen is er een geleide activiteit of gaan we buiten spelen of wandelen.”
“Rond 11 uur gaan de peuters aan tafel: zij wassen hun handjes, delen de bordjes uit, scheppen hun eten uit en kunnen dan lekker beginnen smullen. Tussendoor eten ook de baby’s. Zij eten afhankelijk van wanneer ze honger hebben en moeten eten. Na het eten dweilen we snel. Ondertussen mogen de peuters zelf hun kleertjes uitdoen. Iedereen wordt terug verluierd en rond 12.15 uur gaan de peuters slapen, net als de baby’s indien zij terug moe zijn.”
“Tussen 12.15 uur en 14.15 uur nemen we elk aansluitend pauze, dan slapen de meeste kindjes. Met de kinderen die wakker zijn hebben we vaak een speel- en knuffelmoment op de mat..”
“Na 14.15 uur is er terug een geleide activiteit of gaan we buiten spelen of wandelen. Om 15 uur gaan de peuters aan tafel voor fruit en tussendoor eten de baby’s ook fruitpap. Rond 16 uur beginnen we iedereen op te frissen en klaar te maken om naar huis te gaan. Er zijn nog enkele kindjes die een dutje doen, de anderen doen aan vrij spel.”
"Het werd al snel duidelijk dat werken met kinderen, hoe cliché ook, echt iets voor mij was.”
Kan je wat meer vertellen over het team en de leefgroepen?
“Wij werken met een team van ongeveer 19 mensen. In mijn eigen leefgroep werk ik samen met 2 andere collega’s. Wij vangen dagelijks ongeveer 70 kinderen op.”
Wat wil je de kinderen en ouders graag meegeven?
“Ik vind het heel belangrijk dat jonge kinderen in ons kinderdagverblijf en ook daarbuiten voelen dat ze helemaal zichzelf mogen zijn.. Daarom vind ik het heerlijk om met een visie te werken waarin kinderen keizer zijn. Dat betekent dat zij kunnen aangeven wat ze willen, leren ze dat ze ook een mening hebben, dat ze hun gevoelens mogen tonen en dat we voor hen klaar staan wanneer ze daar nood aan hebben. Ik wil kinderen meegeven dat het zeker niet erg is wanneer ze voor de tiende keer een driftbui hebben, maar dat ik hen daarna nog altijd even onvoorwaardelijk graag zie. Opvoeding is naar mijn mening een wisselwerking tussen geven en nemen. We verwachten dingen van hen en zij verwachten dingen van ons. Dat levert een mooie balans en veilige basis voor opgroeien op.”
Wat zijn voor jou de grootste uitdagingen in deze job?
“De grootste uitdaging voor mij is me niet laten meeslepen in de drukte. Het werk kan soms erg hectisch zijn. Op zulke momenten kunnen we simpele dingen al eens vergeten of ons enerveren als er veel gehuild wordt. Dat is normaal, het zijn menselijke reacties. Maar als ik zo’n moment heb, is het ook iets waar ik ‘s avonds over kan blijven malen. Dan denk ik: dit had ik beter kunnen doen, hier had ik anders op moeten reageren. Daar probeer ik mezelf toch altijd voor te behoeden. Niet alleen omdat ik van mening ben dat de kinderen er eigenlijk niks aan kunnen doen, maar ook omdat kinderen spanningen aanvoelen en daar zelf prikkelbaarder door worden. Dan ontstaat er al snel een vicieuze cirkel. In zo’n situatie probeer ik te denken dat bepaalde taken die nog moeten gebeuren bijzaak zijn en maak ik tijd vrij om tussen de kindjes te gaan zitten. Dat is iets waar ik zelf ook helemaal terug zen van word.”
Wat vind je het mooiste aan jouw job als kinderverzorger?
“Er zijn zoveel ontroerende momenten, dat maakt het nu juist de mooiste job die er is. Niet alleen maak ik deel uit van hun eerste levensjaren maar zij maken ook tweeëneenhalf jaar deel uit van mijn leven. Deze überschattige minimensen kunnen me echt een wauw-gevoel geven door alles wat ze bijleren en hoe ze op de simpelste dingen zo vreugdevol kunnen reageren. De eerste stapjes, eerste woordjes, eerste keer omrollen, eerste keer lachen, die eerste keer dat je bravo voor hen doet en ze doorhebben wat dat betekent.”
“Ik heb het geluk zoveel mooie momenten van allemaal unieke kinderen mee te maken. Het kan toch niet mooier zijn? Je vertelt dat natuurlijk ook aan de ouders, het gaat hier over hun wereld. Zo kunnen we dat gevoel van ongelofelijke trots met elkaar delen. Er is niets zo leuk als de bevestiging te krijgen dat ouders je vertrouwen en belang hechten aan je ervaring en mening. Het geeft je het gevoel dat je goed bent in je job.”
Welke boodschap wil je graag delen met toekomstige ouders?
“De kinderopvang is een veelbesproken item. Er zijn veel pro’s, contra’s en erg uiteenlopende visies. Ga op je buikgevoel af, want dat is meestal juist. Kies de kinderopvang die het beste bij jouw visie aansluit. Elke kinderopvang is goed op zijn manier, maar net iets beter als je samen een visie deelt. Jij als ouder bent de nummer één in de opvoeding van je kind, dat mag je nooit vergeten of in twijfel trekken. Het is jouw kind en jij voelt het het beste aan. Je bent goed in wat of hoe je het doet op je eigen manier. Als je hulp nodig hebt, durf erachter te vragen, want we zijn er voor jullie. Iedereen leert nog elke dag bij en het is net leuk dat we dat samen kunnen doen. Samen staan we in voor een veilige, hechte basis voor jouw wonder tijdens de meest belangrijke, eerste levensjaren.”
Dit artikel werd gepubliceerd door Het Nieuwsblad op 12/10/2019
