“Jupiler aan één euro tijdens Happy Hour”, dat staat op een papier aan het raam van een café aan het levendige Sint-Jansplein in Antwerpen. Maar is vier uur wel een goed moment voor Happy Hour? Misschien is dat net de reden waarom het café is opgedoekt? En vooral, kunnen we nog wel uitgaan zonder veel geld op te doen?
Volgens het café in kwestie wel, maar alleen op een uur dat dicht tegen de grens van alcoholisme leunt. Laten we even een korte reis door het verleden maken. Vroeger waren er ongetwijfeld heel wat minder sociale afleidingen. Een tijd waarin bijvoorbeeld een telefoon met het hele gezin werd gedeeld. Dat ding hing op een zeker moment zelfs aan een kabel vast. Nu nog eens zeggen dat er tegenwoordig geen privacy meer is. Toen moest je naar je lief bellen terwijl je moeder naast je in de zetel zat te breien.
Logisch toch dat jongeren in het begin van de vorige eeuw al vanaf negen uur begonnen uit te gaan? Snel weg uit het ouderlijke huis en op zoek naar iemand om mee te gaan dansen in de parochiezaal. Daar kwam verandering in toen eind jaren vijftig een vetkuif genaamd Elvis en zijn ‘Blue Suede Shoes’ de tieners tot middernacht liet dansen. Is het werkelijk zo dat wij sindsdien alleen maar later en later zijn beginnen uitgaan?
Door de komst van sociale media en onze smartphones worden er ‘Facebookfeestjes’ bij de vleet georganiseerd en kunnen we door middel van een whatsappje onze vriendengroep aansporen om een stapje in de wereld te zetten. Toch wordt er precies minder duidelijk of soms uiteindelijk helemaal niet afgesproken. Keuzestress als gevolg van de tsunami aan informatie die wij dagelijks moeten doorzwemmen? Of is het simpelweg niet zo sociaal aanvaard om als eerste op een feestje aan te komen? Er zijn echter nog party poopers in het spel en die zijn de alsmaar stijgende prijzen voor vrijetijdsbestedingen.
YouTube-karaoke
Toch zijn er een heleboel manieren om geld te besparen, maar die zorgen er ook voor dat feestjes pas echt op gang komen in de late uurtjes. Horeca-uitbaters wees gewaarschuwd, hier volgen enkele proefondervindelijke beschouwingen van jongeren tijdens een doordeweekse woensdagnamiddag.
Voor een groepje twintigers is het duidelijk. Goedkoop uitgaan in een stad zoals Antwerpen gaat niet. De jongeren die ik spreek houden liever een ouderwetse ‘voordrink’ om wat bij te praten onder vrienden. Ondertussen leggen ze een potje uit om een fles wodka in de nachtwinkel te gaan halen. Daar vallen tenslotte ook goedkope blikjes bier en een fles wijn te rapen.
“Als er geen geld meer is voor een feestje, blijven we gewoon op kot hangen”, zegt een student. “Als ik krap bij kas zit, dan stap ik naar een interimkantoor”, luidt het bij een medestudent. “In Oost-Europa zijn de pintjes trouwens veel goedkoper, we zullen naar daar moeten gaan”, grapt de derde van de bende. Wij vullen graag aan dat wie van de festivalzomer in eigen land houdt, op de festivals kan gaan werken. Het toegangsticket spaar je daar alvast mee uit.
Voor de vijftienjarige Indra uit Merksem is een prijskaartje van 71 euro voor het optreden van Harry Styles dan weer een zure. Daar is ze bij de oma van een vriendin voor moeten gaan poetsen. Benieuwd wat Harry daar van vindt, al zal hij daar zijn slaap waarschijnlijk niet voor laten. “Ik wou wel de beste plaatsen”, zegt Indra. Eind goed, al goed dus?
Minder ambitieus, maar best lollig om te doen, is op een scoutsfuif de restjes bier uit onbewaakte plastic bekers leeg te drinken of een ongeziene hoeveelheid happy hour shotjes naar binnen te gieten in de fakbar, weet ondergetekende. Sla meteen twee vliegen in één klap door zogezegd bier voor de deejay te bestellen of neem een USB’tje mee met daarop alleen maar meezingers en waag zelf je kans achter de draaitafel. Gegarandeerd dat je de hele avond gratis mag drinken, als je ermee wegkomt tenminste.
Lijkt dat allemaal toch een beetje teveel van het goede? Dan hoeft de avond nog niet vergald te worden door een gebrek aan geld. Nodig gewoon thuis wat vrienden uit en zet een YouTube-karaoke in gang. Niets zo leuk als laat op de avond halfnaakt met de hoofden in elkaars schouders ‘It’s My Life’ van Bon Jovi mee te brullen. Dat kost geen moeite en bovendien ook geen geld.
