Reporter Ornella Schreurs gaat op zoek naar voetballers met diverse roots in de Belgische competitie. Hoe zijn ze geraakt waar ze nu zijn? Hoe gaan ze om met dagelijkse problemen, zoals racisme? Vandaag een portret van Derrick Tshimanga, linksachter bij Racing Genk.
Derrick Tshimanga (27) is intussen vijf seizoenen aan de slag bij KRC Genk. Hij is geboren in Congo en kwam op zijn vierde naar Antwerpen met zijn familie. Ondertussen woont hij al enkele jaren in Genk, maar pendelt hij vaak tussen Antwerpen en Genk. “In mijn vrije tijd ben ik graag bij mijn familie en vrienden in Antwerpen”, legt hij uit.
Samen met zijn neefjes heeft Tshimanga leren voetballen op straat. Bij VK Valaarhof, in Wilrijk, kreeg hij de voetbalmicrobe echt te pakken. “In die ploeg ontdekte ik mijn liefde voor het spel, maar later werd ik pas echt serieus. In mijn jeugdjaren heb ik gespeeld voor Sporting Lokeren”, aldus Tshimanga.
Droom
Zijn ouders zagen een voetbalcarrière niet echt zitten en stimuleerden hem om zijn school af te maken. “Bij Sporting Lokeren beseften ze pas dat ik echt talent had. Toen ik iets ouder werd, had ik ook nog maar één droom: profvoetballer worden. Nu is dat het enige wat mij interesseert”, glimlacht Tshimanga.
Uiteindelijk geraakte de verdediger tot in de eerste ploeg van Sporting Lokeren. Daar merkte Genk zijn kwaliteiten. “In 2011 heeft Genk mij gekocht van Lokeren. Het is een groot verschil om in Limburg te spelen – de mentaliteit is anders. De mensen hier zijn veel vriendelijker”, vertelt Tshimanga.
Chocolat
Krijgen zwarte voetballers racistische opmerkingen naar het hoofd geslingerd, willen we weten. “Een oudere man heeft ooit chocolat naar mij geroepen toen ik nog speelde als miniem, in Duffel”, herinnert Tshimanga. “Ik heb er bewust niet op gereageerd, maar de kapitein van mijn ploeg nam het op voor mij. Dit vond ik zeer verrassend omdat hij een autochtone Belg is.”
Stel dat hij nu soortgelijke opmerkingen zou krijgen, dan zou Tshimanga er gewoon mee lachen. “Het is belangrijk om rustig te blijven in zulke situaties. Op het veld spelen de emoties vaak te parten. Ik ben niet ad rem, maar begrijp wel wat ze zeggen. En naast het veld zijn het meestal gewoon domme mensen die zulke uitspraken doen”, lacht de Antwerpenaar.
Voor- én vooroordelen
Wat hem wel opvalt, zijn de vooroordelen tegenover profvoetballers. “Er zijn niet echt zo ongelooflijk veel voordelen aan profvoetballer zijn. Iedereen houdt je in de gaten, je kan niet doen wat je wilt. Maar ik trek mij daar niet veel van aan - ik ga me niet anders gedragen”, lacht Tshimanga.
Maar of er geen voordelen zijn, naast het financiële? “Het is natuurlijk wel leuk dat, als je op restaurant gaat, iedereen heel vriendelijk is. Of dat je soms niet moet aanschuiven als je uitgaat. Hier in Genk spreken de inwoners mij ook aan als ze mij zien in de stad. Ik begrijp bovendien dat de supporters soms boos worden als we verliezen. Zij werken elke dag hard om ons in het weekend te zien spelen”, vertelt Tshimanga.
Tshimanga’s contract in Genk loopt af op het einde van het seizoen. Wat de toekomst brengt? “Dat zullen we dan wel zien. Wat moet gebeuren, zal toch gebeuren”, besluit Tshimanga cryptisch.
© 2015 – StampMedia – Ornella Schreurs
Naar dit artikel werd verwezen op HLN.be op 03/01/2016
