Bijna vier jaar na de verwoestende tsunami in Japan komt Spinvis met een dansopera geïnspireerd op beelden van deze ramp. Samen met celliste Saartje Van Camp en choreograaf Adriaan Lutejin bracht hij in de Ancienne Belgique de voorstelling Kintsukuroi, begeleid door livemuziek en geïnspireerd op de vloedgolf van 2011. De dansopera is een verhaal over liefde, verdriet en gemis.
Het is niet Spinvis’ eerste kennismaking met multidisciplinaire kunstvoorstellingen. De Nederlandse artiest, bekend van nummers als Ik wil alleen maar zwemmen, Bijt mijn tong af en Kom terug, verzorgde eerder al de muziek voor de film Adem. Hij componeerde theatermuziek en arrangeerde de muzikale begeleiding van gedichten voorgedragen door Simon Vinkenoog.
In een voorstelling zoals deze zagen we hem echter nog nooit. Na een zeer succesvolle uitvoering op Oerol, het Terschellingse kunstfestival, besloten de makers met de performance de theaters in te gaan. Wij waren getuige van de dansopera op donderdagavond 23 oktober in de Ancienne Belgique en werden overspoeld door het verhaal over de tsunami, nu bijna vier jaar geleden.
Wat beweegt u?
De hoofdpersoon in deze opera is een seismoloog wiens leven in het teken staat van de wetenschap. Metingen zijn zijn leven: hij geniet van de alles verklarende logica en voert zijn job met passie en precisie uit.
De voorstelling opent met een adembenemende dans, uitgelokt door een vraag die de hoofdpersoon gesteld wordt: "Wat beweegt u?" Zijn antwoord: "Stilte en eenzaamheid": wat hem beweegt is de gemoedsrust die hij vindt in zijn vermogen alles te verklaren door seismologische metingen. Hij ziet poëzie in de wiskunde en wordt ontroerd door de logica, voor hem is zijn werk genoeg.
De protagonist vertrekt naar het kleine eiland Toishima, vlak voor de kust van Japan, voor een leven alleen met de seismologie en het meten van de trillingen van de aarde. Wanneer een collega hem komt helpen nadat hij verontrustende metingen doet, vindt hij in haar zijn grote liefde. De vrouw deelt zijn passie voor het exacte en belichaamt voor hem de perfectie.
Het duurt echter niet lang voor het ultieme geluk van hem wordt afgenomen. Zijn geliefde wordt meegesleurd door de golven van de tsunami. Hij blijft haar zoeken, zijn geloof in haar voortbestaan is heilig, en in de trillingen van de aarde denkt hij haar hartslag te lezen.
Dans, muziek en pure poëzie
Kintsukuroi omvat een samenspel van dans, muziek en pure poëzie, naadloos gecombineerd in een optreden waarbij de acteurs nimmer het toneel verlaten. Ondanks de verschillende disciplines blijven alle personages een constante rol spelen tijdens de voorstelling. Het ballet is prachtig en de muzikanten halen alles uit de kast, van de zingende zaag tot xylofoons en accordeon, elektrische gitaar en cello. Ook de liedteksten zijn, zoals we het van Spinvis gewoon zijn, fenomenaal.
Kintsukuroi liet ons achter met een vraag die ons nog steeds niet losgelaten heeft. Was de zee misschien een metafoor voor de liefde? Liefde overspoelt je soms onverwacht, met een immense kracht, om je vervolgens volkomen vernietigd achter te laten. Zoals Spinvis zegt: "Geluk tast alles aan."
Op 30 oktober en 1 november is de voorstelling nog in België te zien in respectievelijk Oostende en Turnhout.In Nederlands staan onder andere Utrecht, Rotterdam, Amsterdam en Groningen nog op het programma.
© 2014 – StampMedia – tekst: Annemiek Poelman, foto's: Milou Verstappen