The Scabs blikten 22 jaar geleden hun laatste videoclip in. Voor hun recentste single 'My Love' haalden ze de camera opnieuw boven en filmden ze een zeer excentrieke clip. In de marge van Genk on Stage verklappen Guy Swinnen en Willy Lambregt hun voorliefde voor films.
"Het is best wel een speciale videoclip geworden", legt Swinnen uit. "Ook omdat er in 'My Love' heel wat Aziatische dames figureren. Dat komt deels door de hoes van ons album. Daar staan ook een aantal Aziatische vrouwen op. De nieuwe plaat ‘Waves of a wild heart’ verwijst naar de film 'Days of Being Wild' van Wong Kar Wai. Hij is een Chinese regisseur die hele mooi films maakt. Het verhaal is ook mooi in beeld gebracht. Ik dacht: in plaats van een foto van vier oude mannen, waarom niet vier Aziatische dames fotograferen. En zo ontstond de hoes. We hebben hiervoor samengewerkt met Caroline De Vos, een fotografe die met Polaroid foto’s aan de slag gaat. Wat zij doet en de beelden die zij creëert scheppen de ideale sfeer voor dit album. Toen het moment aanbrak om een clip te maken, is het productiebedrijf Vip factory naar ons toegestapt. Zij wilden zo goed als gratis een clip met ons draaien."
Verwijzen jullie vaak naar films?
Guy Swinnen: "We hebben in het verleden inderdaad al vaker referenties gemaakt naar films. Op ons eerste mini-album, 'Here's to you, gang', staan we tot ons middel in het water. Dat was een verwijzing naar de 'The African Queen', een film met Humphrey Bogart. De titel 'Here’s to you, gang' verwijst naar een uitspraak van Humphrey Bogart. Hij zei altijd "He’s looking at you kid", wanneer hij het glas hief en iedereen gezondheid wou wensen. En zo is ook 'Royalty in excile' een zin uit de film 'Rumble Fish'. De filmreferenties zijn echt wel legio bij The Scabs."
Hoe is het muziekwereldje eigenlijk? En hoe anders is de sector dan 20 jaar geleden?
Guy Swinnen: "Alles is verbeterd. In het begin van The Scabs bestond muziekmanagement nog niet, evenmin bookingskantoren. Van zaaltjes en organisatoren werd toen amper gesproken. Je moest zelf veel regelen. Zo was er ook een moment dat we bijna een hit te pakken hadden in Frankrijk: 'She is jiving'. De platenfirma bestond toen uit twee mensen. Ze zaten ergens op een zolderkamertje verborgen. Bovendien gebeurde alles via de telefoon, of in het beste geval met de telefax. Alles ging trager."
"Er waren ook minder groepen dan nu. Het was minder evident om een groep op te starten. Nu zijn er heel veel bands, veel mensen proberen platen te maken. Ik ben er dan eigenlijk ook wel fier op dat wij mee de muziekscene van vandaag hebben vorm gegeven. Evenals bands als De Kreuners en T.C. Matic."
Je gaf net aan dat er tegenwoordig wel heel wat jong muzikaal geweld is. Maar op welke manier kunnen zij zich dan wel differentiëren?
Guy Swinnen: "Ik denk dan in de eerste plaats aan héél hard werken. En naar iets zoeken wat goed is en vooral iets wat origineel is."
Willy Lambregt: "Ik mis vooral het rock 'n' roll gehalte, alles is tegenwoordig zo braaf en binnen de lijntjes gekeurd."
Guy Swinnen: "Ik denk dat er nog wel echte rock ‘n' roll bands zijn, maar dat die meer in de marge opereren. Ik kijk naar één van de bands van mijn zoon: The Double Veterans. Ik ben eens met hen mee geweest naar een festival in Oostende en daar heb ik dan ‘The Glücks’ gezien. Dat is een two-men band, bestaande uit een jongen en een meisje en die spelen echt ‘Garage’. Wat ik verwacht, is dat er binnen een paar jaar terug een golf van garage rock aankomt. Rock-‘n-roll will be back!"
http://www.flickr.com/photos/stampmedia/sets/72157655087932186
Als jullie nu niet de muziekwereld waren ingegaan, wat had je dan graag willen doen?
Guy Swinnen: "Als ik nu niet de muziekwereld was ingegaan, had ik waarschijnlijk iets grafisch gedaan. Ik ben van opleiding vormgever en heb ook lang in die sector gewerkt. Maar het zou ook iets anders kunnen zijn. Ik ben best wel artistiek aangelegd. In mijn kinderjaren schreef ik veel en heb ook een periode getekend. Bovendien ontwerp ik nu de hoezen voor onze albums, en maak ik af en toe foto’s. Als ik nu geen band had, dan had ik sowieso een of andere artistieke uitlaatklep nodig."
Willy Lambregt: "Ik vrees dat ik dan in de misdaad terecht zou gekomen zijn." (lacht)
© 2015 – StampMedia/Stoorzender – Tekst: Goele Aerts; foto's: Pieterjan Luyten
