Yousra Llouh ziet hoe Europees parlementslid Assita Kanko (N-VA) sinds de escalatie van het conflict tussen Israël en Hamas haar pijlen op Twitter meer dan ooit richt op de islam. “De gevaarlijke retoriek van Kanko bewerkstelligt op systematische wijze de associatie tussen de islam en alles wat slecht is.”
Op 7 oktober, en op alle dagen hiervoor, gebeurde wat niet gebeuren mocht. De aanslag op onschuldige Israëlieten deed de harten bloeden. Maar daar waar dat bloed bij velen eigen bloed was, gingen (inter)nationale politici het bloed elders halen: bij de duizenden onschuldige Palestijnen die massaal werden bestraft. Voor de ‘gevechtspauze’ was de dodentol in Gaza al opgelopen tot meer dan 15.000, waaronder meer dan 6.000 kinderen.
7 oktober leek wel een geschenk voor Israël, dat nu eindelijk munitie had om met onvoorwaardelijke steun van het Westen Gaza en haar mensen volledig uit te roeien. 7 oktober leek ook een geschenk voor politici als Europees parlementslid Assita Kanko (N-VA), die nu hun retoriek over hoe slecht en gevaarlijk de islam wel is, volop konden bijtanken.
Ik volg Kanko al een tijdje op sociale media, en heb ze ook al meermaals bezig gezien op tv. Om het met een understatement uit te drukken: ik ben nooit fan geweest van haar. Ik vind wat ze zegt altijd vrij inhoudsloos. ‘Zo’n mensen moet je gewoon geen aandacht geven. Ze hunkeren naar voeding voor hun retoriek’: dat is de standaardhouding van de gemiddelde redelijke mens. Lang was dat ook de mijne, tot ik een patroon begon te zien in haar tweets.
Planten van haatzaadjes
Het viel me op dat haar tweets sinds 7 oktober steeds meer extreem, haatdragend en foutief werden. De perfecte cocktail voor het planten van haatzaadjes in onkritische mensen jegens bepaalde bevolkingsgroepen. Op korte termijn lijkt er weinig ernstigs aan de hand, maar die geplante zaadjes kunnen op lange termijn wel eens serieuze bomen worden. Of op minder lange termijn, als we kijken naar de recente verkiezingsoverwinning van de extreemrechtse Geert Wilders (PVV) in Nederland.
Mevrouw Kanko poogt met haar ziekelijke obsessie de islam in een zwart daglicht te plaatsen. Zo tweette ze de voorbije weken dagelijks zaken als: ‘Onze instellingen en samenlevingen zijn geïnfiltreerd door de politieke islam waarvan de normalisering van de sluier een paard van Troje is (..)’, ‘Islamisme is vergif voor de mensheid’, of ‘Radicale islam is sluipend vergif voor de mensheid.’
Sta me toe u, in tegenstelling tot mevrouw Kanko’s ongefundeerde tweets, van concrete cijfers te voorzien. Uit verontwaardiging telde ik het aantal ‘islam’-gerelateerde woorden in haar tweets tussen 7 oktober en 7 november. Assita Kanko gebruikt de woorden islamisme, islamistische sluier, islamistische terreur en islamistisch terrorisme telkens 1 keer; islamitisch extremisme, radicale moslims en de hoofddoek 2 keer; politieke islam en islam 3 keer; de Koran en islamisten 4 keer; moslim 5 keer; Allah en Allah Akbar 6 keer; islamitische terreurgroep 17 keer en radicale islam tenslotte 18 keer. Over een tijdspanne van één maand gebruikt ze 76 (!) keer woorden die de islam als het grootste kwaad afzetten.
“Discriminatie, racisme en islamofobie als politiek verdienmodel gebruiken is oneerlijk”
De retoriek van Assita Kanko is gevaarlijk, want het bewerkstelligt op systematische wijze de associatie tussen de islam en alles wat slecht is. Kritische mensen zien in dat ze veel onwaarheden verkondigt. Onkritische mensen daarentegen die haar als een bron van waarheid zien, nemen klakkeloos over wat ze vermeldt. Zo maken die mensen zich de associatie tussen de islam en het kwade eigen en beginnen ze er op micro-agressieve wijze naar te handelen. Zo ken ik iemand met een hoofddoek die onlangs niet op een bus van De Lijn mocht, omdat de buschauffeur ‘geen terroristen wil vervoeren.’
Democratie is een werkwoord
Het moet gedaan zijn met foutieve informatie verspreiden voor electoraal eigengewin. Discriminatie, racisme en islamofobie als politiek verdienmodel gebruiken is oneerlijk. Je zet mensen tegen elkaar op, polariseert en misbruikt het kritisch onvermogen van je achterban. Alle informatie die verpakt wordt als waarheid, moet gestaafd worden met cijfers, onderzoeken, papers, … Zeker als het om geladen informatie gaat.
Op 26 oktober tweet Assita Kanko: ‘De link tussen het toenemend antisemitisme en de toenemende radicale islam is duidelijk.’ Dat is een héél gewichtige uitspraak. En kan het niet gestaafd worden, dan mag het niet gedeeld worden. Ik zou me heel specifiek tot mevrouw Kanko willen richten met een aantal concrete vragen: hebt u een bron geraadpleegd alvorens u dit tweette? Zo ja, wat is deze bron? Is het een wetenschappelijk onderzoek? Hebben ze in het onderzoek ‘toenemend antisemitisme’ en ‘toenemende radicale islam’ gedefinieerd en omkaderd? Wat valt hier precies onder? Welke startdatum om te meten is genomen in het onderzoek? Hoe manifesteert de link zich?... Dit zijn crucialele vragen die u moet kunnen beantwoorden. Kan u dat niet, dan zijn uw tweets gebaseerd op gebakken lucht en is het gevaarlijk, ondemocratisch, onethisch en oneerlijk om zulke retoriek te hanteren.
Het is de verantwoordelijkheid van ons allen om tegen de verspreiding van haatdragende uitspraken te vechten. (Geen zorgen mevrouw Kanko, ik bedoel het niet letterlijk met wapens en zo). Democratie is meer dan een trendwoord, democratie is een werkwoord. Hoewel veel politici de laatste weken hebben laten blijken dat het voor hen een trendwoord is, wil ik niet toegeven aan mijn moedeloosheid en wanhoop en alsnog democratie proberen handhaven als een werkwoord.
“Als we de radicale islam tolereren zal niemand vrij zijn”, schreef Kanko tot slot op haar Twitter. Om met gelijkaardig woordgebruik te eindigen: als we radicale en haatdragende retoriek tolereren, zal niemand vrij zijn.
Dit artikel werd gepubliceerd door De Wereld Morgen op 11/12/2023.
