‘Naar België migreren is moeilijker dan je denkt’

Denzell groeit op in Kwango, Congo als de oudste zoon uit een gezin van vijf kinderen. Zijn moeder werkt op het veld en als kind moet hij zijn steentje bijdragen. Daardoor heeft Denzell echter nooit een schooldiploma behaald. Twee jaar geleden immigreert Denzell naar België, in de hoop op een beter leven. ‘Ik kwam terecht bij het centrum voor Integratie en Inburgering. Ik heb toen verschillende cursussen en gesprekken gevolgd. Gelukkig zijn hier veel mensen die Frans spreken, dat heeft mij enorm geholpen’, zegt Denzell.

Maar doordat Denzell geen diploma heeft, heeft hij moeite met een plaats te vinden in de maatschappij. ‘Ik vond het in het begin heel moeilijk om alle informatie te verwerken en te begrijpen’, aldus Denzell. ‘België is erg gecompliceerd.’ Een immigrant moet tijdens de inburgeringscursus zestig uur aan maatschappelijke oriëntatie doen, waar die meer uitleg krijgt over leven en werken in België. Daarin komen verschillende thema’s aan bod zoals de werking van een ziekenfonds, een ziekenhuis of de VDAB.

Denzell heeft zoals veel andere migranten ervaren hoe het is om anders bekeken te worden. Je wordt overspoeld door emoties en moet erg je best doen om dingen te bereiken. ‘Ik voelde me in het begin heel slecht. Ik werd bekeken als een vreemdeling door veel mensen. Intussen gaat het al wat beter’, geeft Denzell toe. ‘Ik wou graag naar België komen, omdat ik van veel mensen had gehoord dat je hier een goed leven kan hebben. Maar het aanpassen is moeilijker dan je denkt’, lacht hij.

Belang van taal

Het verhaal van Denzell klinkt bekend voor Farid Mokhless, werknemer van het agentschap integratie en inburgering. ‘‘De taal leren is een cruciaal onderdeel van je integratie’, vertelt Farid. ‘Doordat ze geen Nederlands spreken als ze aankomen, is het voor sommige migranten moeilijk om een plaats in onze samenleving te vinden. Maar we merken dat als mensen echt hun best doen, ze hun leven na een paar jaar op een rijtje krijgen. Zo hebben we hier al enkele succesverhalen gehad’, voegt hij nog toe. ‘Ik vind Nederlands moeilijk. Ik volg nog iedere week avondlessen’, bevestigt Denzell, die vindt dat het moeilijker is om Nederlands te leren nu de lessen door de coronapandemie online plaatsvinden.

Denzell heeft nog regelmatig gesprekken met zijn trajectbegeleider. ‘Mijn begeleider helpt mij goed. Ik heb de laatste maanden andere mensen leren kennen die hier ook nog niet zo lang wonen. Zij zijn een grote steun. Zonder mijn begeleider had ik nooit mensen durven aanspreken’, vertelt Denzell.

Toekomst

Wanneer Denzell zijn familie terug zal zien, weet hij nog niet. ‘Ik hoop dat mijn broers en zussen ook naar hier kunnen komen binnen een paar jaar’, klinkt het. Denzell vertelt dat hij heel erg zijn best doet om goed te integreren in België. ‘Ik werk sinds enkele maanden in een fietsenwinkel. Zo kan ik geld sparen voor mijn familie.’