Op zondag 24 juni vulde de sprookjesachtige songs van Isbells het Factor J2-podium. Met nummers zoals Reunite, As long as it takes en Heading for the newborn oogstte Isbells veel succes in de Afrekening en bij het grote publiek.
Gaëtan Vandewoude (zanger en akoestische gitaar): "Het was heerlijk om op Genk on stage te spelen, ik heb er echt van genoten. Maar de soundcheck was een kakofonie want tegelijkertijd zijn er andere groepen aan het spelen.
Gianni Marzo (banjo, akoestische en elektrische gitaar): "Ik vond het absoluut zalig om hier te spelen. Het voelde aan als thuiskomen, want ik ben van Genk. Al een tijdje woon ik er niet meer, maar het bloed dat door mijn aderen stroomt is van hier."
Jullie worden vaak in één adem genoemd met Fleet Foxes en Bon Iver. Putten jullie ook inspiratie uit hun muziek?
Vandewoude: "Vast en zeker, want zij zijn heel mooie voorbeelden van hoe je mooie en goede muziek maakt. Op de eerste plaats staat muzikaliteit en creativiteit. Ook de meerstemmigheid en de akoestische instrumenten zijn belangrijk. Voor mij is het een compliment."
Welke plaat veranderde jullie leven?
Marzo: "Bij Bryter Layter van Nick Drake ging er een nieuwe wereld voor mij open. Voor mijn 21ste kreeg ik het hele oeuvre van Nick Drake. In het begin vond ik het nogal depri muziek, maar een week na mijn verjaardag gaf ik de plaat nog een kans. Alleen en triest ging er een wereld voor mij open. Toen begreep ik wat liedjes maken is en de schoonheid ervan. Ook snapte ik dat een akoestische gitaar droefheid in een mooie song giet.
Vandewoude: "Ik moet het antwoord schuldig blijven."
Marzo: "Volgens mij is Blood Sugar Sex Magic van The Red Hot Chili Peppers heel belangrijk voor Gaëtan, want hij is een hele goede drummer. Ook de eerste plaat van Bon Iver, For Emma, forever ago heeft hem positief beïnvloed toen hij al heel ver stond met zijn songteksten. Voor de rest houdt hij van veel jazzplaten.
Vandewoude: "Kind of blue van Miles Davis vind ik een geweldige plaat. Maar ik kan niet een kiezen waardoor ik drie platen belangrijk vind."
Vanwaar de naam Isbells?
Vandewoude: "Onze muziek is intiem en heel familiaal. In het begin waren de ideeën zever. Daarna kreeg ik het idee om een familienaam te gebruiken en ben ik op zoek gegaan naar goedbekkende familienamen. Zo kwam ik uit bij 'the Isbells'. Twee weken voor de persing van de cd viel 'the' weg."
Hoe schrijven jullie de teksten?
Marzo: "Het volledige 'gerecht' komt van Gaëtan. Als groep geven wij het geheel meer smaak en houden we het eitje warm. Maar Gaëtan is tekstschrijver, hij maakt er hele mooie."
De sfeer van jullie muziek is feeëriek, wanneer hebben jullie beslist om deze weg in te slaan?
Vandewoude: "Op mijn dertigste besliste ik om een plaat te maken met mijn eigen muziek. Toen is die sfeer ontstaan. Destijds was mijn stem zacht en hoog en wilde ik niet over zware drums en gitaren zingen. Het kon wel, maar ik heb het niet gedaan. Ik maak heel persoonlijke muziek."
Jullie muziek wordt omschreven als folkpop. Hoe zouden jullie zelf jullie muziek beschrijven?
Marzo: "In onze muziek zitten heel veel componenten. Het is gevaarlijk om als groep te zeggen welk genre je speelt, maar folkpop dekt deels de lading. Zo hebben we een grote popachtergrond, want we maken popliedjes van 3-4 minuten voor op de radio. Daarnaast zit er ook folk, postrock en singer-songwritermuziek in. Ook bevat onze muziek een jazzattitude omdat we heel veel aan het toeval en moment overlaten."
Jullie hebben ook door China getoerd. Hoe was dat?
Vandewoude: "Ik vond het heel leuk."
Marzo: "In China speelden we vaak voor een heel aangenaam publiek. Chinezen zijn heel hongerig naar westerse muziek want ze willen leren en volledig mee zijn. Met open armen ontvingen ze ons. In China kijken de mensen niet op naar westerlingen want dat hebben ze niet nodig. Ze hebben zelf infrastructuur en goede bands."
Isbells is heel bekend in binnen- en buitenland. Wat gaf jullie muziekloopbaan die lift?
Vandewoude: "In onze muziekloopbaan zit geen duidelijke lijn. Nadat onze cd uitkwam op een klein label zonder hoge verwachtingen, pikten de radio, kranten, magazines en reclamebureaus hem op. Alles gebeurde heel snel en ging gestaag tot waar we nu zijn."
Welk nummer vinden jullie zelf het leukste om te spelen?
Vandewoude: "Zonder twijfel Erase and detach."
Marzo: "Ik vind Reunite het leukste. Mijn eerste bedrage voor Isbells was een recensie over de plaat die nog moest uitkomen. Eerst was en ben ik fan en vanaf de tweede plaat speelde ik mee als gitarist. Maar ik speel nog altijd mee als een fan en niet als gitarist, daarom vind ik Reunite het bijzonderste."
© 2012 - StampMedia - Nel Exelmans, foto's: Ann-Katrien Van De Velde
Dit artikel werd gepubliceerd door Jongerenplaneet.be op 26/06/2012
Dit artikel werd gepubliceerd door Nieuws.be op 26/06/2012
Dit artikel werd gepubliceerd door Het Belang van Limburg - online op 26/06/2012
