Sander Di Monaco (19) uit Maasmechelen brengt als jongste voetbalcommentator van België al enkel jaren live verslag uit bij GRK, de lokale radio van Genk. Nu interviewt hij ook toppolitici als Conner Rousseau en Bart De Wever. Daarnaast werkt hij als student-freelancer bij Het Nieuwsblad en maakt hij zelf artikels op Snapchat om meer jongeren met nieuws te bereiken.
Di Monaco was al lang geïnteresseerd in media en actualiteit, maar de eerste echte stappen zette hij op 17-jarige leeftijd. “Ik merkte dat ik anders was dan leeftijdsgenoten, ik drink bijvoorbeeld geen alcohol en ben ook niet snel te vinden op een fuif. Ik voelde dat ik een stap wilde zetten in mijn leven en wilde de journalistieke richting uit. Ik besefte dat je in het leven ook veel geluk moet hebben.”
En dat geluk dwong hij toch ook deels zelf af. Di Monaco bracht een bezoek aan GoalMine, het museum van KRC Genk. Daar vroeg hij puur uit interesse aan de balie wat voetbalmedia precies inhoudt. Aan die balie zat een medewerker van radio GRK (Genker Radio Koerier). Die zei hem achteraf dat hij zoveel motivatie en zelfverzekerheid in zijn vraag merkte, dat hij eens mocht komen luisteren bij de radio. “Het allermooiste dat ik tot nu toe heb meegemaakt, is mijn ontmoeting met Mohamed Salah, een wereldvoetballer bij de Engelse voetbalclub Liverpool. Ik heb ook Erling Håland ontmoet, een opkomend talent dat nu bij de Duitse club Borussia Dortmund speelt. Ook al is het gesprek meestal kort, toch is het echt fantastisch om zulke talenten te ontmoeten.”
“Ik ben de mensen bij radio GRK in Genk heel dankbaar, voornamelijk voorzitter Eddy Thijs.“ Het eerste interview dat Di Monaco deed, was met Leandro Trossard, toen nog voetballer bij KRC Genk. “Ik ben nooit echt supporter geweest van KRC Genk, maar het was de dichtstbijzijnde topclub om als kind naar te gaan kijken. Ik ben nu gewoon een voetballiefhebber die neutraal naar het voetbal kijkt"
Sinds december vorig jaar werkt Di Monaco ook als student-freelancer bij Het Nieuwsblad. Daar schrijft hij live verslagen van voetbalwedstrijden voor lezers die niet naar de match kunnen kijken. “Daar ben ik heel tevreden mee, want zo kan ik nog veel bijleren.”
“Journalistiek studeren was altijd mijn droom. Nu doe ik veel ervaring op, maar ik besef ook dat ik nog veel moet leren”
Toen hij in het vijfde middelbaar zat, zei Di Monaco al tegen zijn leerkrachten al dat het zijn droom is om journalistiek te gaan studeren. Nu doet hij al veel ervaring op, maar hij beseft dat het vak meer is dan wat interviewen en schrijven. “Ik besef maar al te goed dat ik nog veel moet leren. Ik ben nu al ingeschreven om volgend jaar aan de hogeschool PXL te gaan studeren. Nu heb ik al wat ervaring in de media en daar ben ik heel veel mensen en organisaties ontzettend dankbaar voor. Volgens mij is journalistiek de mooiste stiel ter wereld, het is prachtig dat je als journalist anderen mag informeren over wat er elke dag gebeurt. Ik ben ambitieus, maar ook realistisch. Ik spreek graag en sta graag voor een camera. Het zou heel mooi zijn als ik ooit voor VRT of VTM kan werken, maar eerst wil ik van alles een beetje proeven.”
Enthousiaste mails
Sinds de coronacrisis zijn er geen supporters meer en beleven ook verslaggevers een voetbalwedstrijd anders. “Ik begon na te denken wat ik kon doen om toch die kick terug te voelen. Ik wou eens iets anders proberen en omdat ik naast voetbal ook politiek heel interessant vind, kwam ik op het idee om politici te interviewen. Ik vraag me nog steeds af hoe ik dat heb klaargespeeld.” Di Monaco wilde iets doen waarmee hij veel mensen kon bereiken, dus zette hij de de video’s van de interviewreeks op Instagram en Youtube. “Ik ben heel sociaal ingesteld, dan wordt je netwerk heel groot. Ik had geluk dat ik al mensen in de politiek kende. Ik vroeg dan of het mogelijk was om hen te interviewen en dan heb ik de woordvoerders gecontacteerd.”
“Ik vroeg me af waarom al die politici wilden meewerken. Eén van hen zei me dat er zoveel enthousiasme en passie in mijn mail zat, dat hij het bijna door zijn computer voelde. Dat motiveerde me zeker om nog een politicus te interviewen en zo heb ik een reeks gemaakt.” Di Monaco was aanvankelijk niet van plan om meteen de toppolitici te interviewen, maar toen velen al toestemden, zette hij toch door. Met succes.
Artikels op Snapchat
“Niemand is beter dan iemand anders, ook ik niet. Ik wil altijd mensen inspireren, ook jongeren rondom mij. Sinds de coronacrisis begon, maak ik zelf artikels op Snapchat omdat ik jongeren via die weg beter wou bereiken. Ik denk dat geen enkel mediabedrijf in België Snapchat gebruikt om nieuws te verkondigen, maar ik merk dat het wel succes heeft. Veel jongeren lezen niet graag lange artikels, dus ik zet dan een duidelijk en kort artikel op mijn verhaal dat vaak meer dan 2.000 kijkers heeft. Iemand maakte er zelfs een TikTok over.”
Zelf heeft Di Monaco enkele journalisten die een voorbeeld zijn voor hem, zoals Stef Wauters, Danny Verstraeten, Aster Nzeyimana, Peter Vandenbempt en Filip Joos. “Ik kijk echt op naar mensen in de media, maar vind het ook belangrijk om mezelf te blijven; iedereen moet zijn eigen verhaal kunnen schrijven. Ik haal geen motivatie uit wat ik moet presteren, maar uit wat anderen doen en wat ik van hen kan leren. Zo kan ook iemand uit mijn naaste omgeving mij inspireren, dat hoeven niet enkel grote namen te zijn. Dat kan volgend jaar bijvoorbeeld mijn docent aan PXL zijn.”
Scheidsrechtercursus
Verder is Di Monaco ook voetbalscheidsrechter, iets wat hij zelf heel handig vindt. “Ik zou bijna iedere sportjournalist aanraden een scheidsrechtercursus te volgen, want dan besef je pas hoe moeilijk dat vak is. Soms merk ik dat wat sommige sportjournalisten of voetbalcommentatoren zeggen niet klopt. Het is makkelijker om begrip te tonen voor de scheidsrechter als je dat zelf ook bent.”
“Luister niet altijd naar je ouders. Zij hebben een bepaald ideaalbeeld van jou, wijk daarvan af en ga je eigen weg”
“Ik vind niet dat ik meer bereikt heb dan iemand die studeert. Normaal studeer je af aan de middelbare school om daarna verder te studeren en een job te vinden. Ik ben een andere weg ingegaan, maar vind mezelf daarom niet speciaal. Ik voelde gewoon de passie voor journalistiek en volgde mijn gevoel. Ik moet nog veel leren, maar als ik een tip mag geven: luister niet altijd naar je ouders. Zij hebben een bepaald ideaalbeeld van jou. Wijk daarvan af en ga je eigen weg. Als je ergens van droomt, moet je erin geloven, maar blijf altijd met beide voeten op de grond staan. Ik weet dat ik zelfzeker ben en ik ken mijn kwaliteiten, maar ik weet ook wat ik niet kan en sta open om te leren.”
Voor meer (politieke) interviews van Sander kan je terecht op zijn YouTubekanaal.
Dit artikel werd gepubliceerd door HBVL.be op 19/03/2021.
