Het Leuvens studentenblad Veto brengt deze week een dossier over uitgaansgeweld (p. 12-13). De politie van Leuven merkt namelijk een dalende trend op in uitgaansgeweld. Volgens Veto worden veel gevallen echter niet aangegeven. StampMedia gaat na of in andere studentensteden eenzelfde trend merkbaar is. Vandaag: Gent.
In Gent blijken onder de slachtoffers van overvallen met geweld steeds meer studenten te zitten. In 2012 werd door 30 studenten aangifte gedaan van overvallen met geweld, vorig jaar steeg dat aantal tot 33. Een cijfer dat in realiteit mogelijk hoger ligt. Studenten vinden het namelijk steeds minder de moeite om overvallen aan te geven. "De dag erna zijn de daders toch opnieuw vrij", klinkt het.
Vorige maand meldde de Gentse politie dat het aantal feiten van zakkenrollerij en straatroof gedaald is met respectievelijk 3,9 procent en 12,8 procent, in vergelijking tot vorig jaar. Op facebook is een pagina opgericht waar studenten de politie aansporen hun veiligheid te blijven garanderen. ‘Politie van Gent: wij, studenten, willen ons terug veilig voelen’ heeft bijna 7.000 likes.
Het is namelijk de vraag hoeveel feiten nog aangegeven worden. Studenten die terugkeren van een avondje uit vormen blijkbaar een makkelijk doelwit voor overvallers. Twee weken geleden ging op de sociale media een filmpje rond van een student die vanuit zijn kot een brutale overval op een medestudent vastlegde. “Ik ben meer op mijn hoede”, klinkt het bij heel wat studenten.
“Het is op zich knap dat zo’n Facebookgroep uit het niets opdaagt. Dat getuigt van een maatschappelijk engagement bij de studenten”, stelt criminoloog Lieven Pauwels (UGent). “Helaas hebben jonge mannen inderdaad een hoge kans om slachtoffer te worden van criminaliteit. Criminaliteit piekt in een stadscentrum en in de buurten daar rond. Alcoholgebruik in het uitgangsmilieu speelt ook een rol: zatte studenten zijn erg gemakkelijke prooien voor gauwdieven en overvallers, en de politie, hoewel zij verhoogd inzet in de buurten met hogere criminaliteitscijfers, kan niet overal tegelijk zijn.”
Rake klappen
Michaël (schuilnaam, red.) werd na een nachtje stappen aangesproken door een jongen die even wou bellen. “Hij was erg vriendelijk, dus ging ik op zijn voorstel in, maar toetste wel zelf het nummer. Het bleek om een foutief nummer te gaan. De jongen vroeg daarop om nog eens te bellen en toen ik dat deed, greep hij mijn iPhone uit mijn handen en liep weg”, vertelt hij.
“Ik riep hem na dat hij mijn iPhone moest teruggeven en dat ik hem een andere gsm in ruil zou geven, wat natuurlijk niet slim was. Het is uiteindelijk op een gevecht uitgedraaid waarbij ik enkele klappen heb opgevangen. Nadien is hij met beide gsm’s op de loop gegaan. Bij een poging hem te achtervolgen ben ik gevallen en heb ik mijn knieën bezeerd. Niet mijn beste avond”, zucht Michael, die de volgende dag naar de politie ging. Daar verplichtte men hem eerst naar de spoed te gaan. Daarna pas stelde de politie een pv op.
Ook tijdens het uitgaan zelf vallen er wel eens rake klappen. Axel Broothaers kreeg klappen van een dronkelap. “Ik stond samen met wat vrienden buiten toen een jonge gast plotseling ruzie kwam stoken. Ik probeerde hem te kalmeren, maar ineens sloeg hij me in het gezicht. Mijn vrienden zijn daarop tussengekomen, maar die kregen ook klappen. Hij is uiteindelijk weggewaggeld met zijn kameraden”, vertelt Axel. Ook hij deed geen aangifte.
Veiligheidsgevoel
Onder de Gentse studenten heeft het veiligheidsgevoel de laatste maanden een ferme knauw gekregen, stelt ook Petra Truant (23), praeses van Sd’A Gent. “Er wordt veel over gepraat. Ik ben zelf ook voorzichtiger nu. Zo zet ik mijn fiets nooit op donkere plaatsen en zorg ik er voor dat er altijd andere mensen in de buurt staan.”
Michaël heeft geen schrik om ’s avonds naar huis te wandelen, al zijn er buurten in Gent waar hij ’s nachts liever wegblijft. “Nadat ik overvallen werd, was ik wel meer op mijn hoede. Ik voel me niet per se onveiliger, maar vermijd wel buurten zoals het Rabot, het Citadelpark en smalle steegjes nabij de Blandijn, waar de laatste tijd een aantal studenten overvallen zijn.”
Prioriteit
In een persbericht laat de politie weten dat de veiligheid van studenten al jarenlang een prioriteit is. Zo zijn er elke woensdag- en donderdagavond acht politieagenten aanwezig. Ook is er een overlastteam dat met de actie Studentikoos eenmaal per maand de buurt rond de uitgaansbuurt in de gaten houdt. Te weinig, vinden de studenten. Ze worden daarin gesteund door buurtbewoners, die overwegen een buurtcomité op te richten om de problematiek op de agenda van de gemeenteraad te zetten.
Alle schuld in de schoenen van de politie schuiven, vindt ook Petra te gemakkelijk. “Het is zeker ook een politieke kwestie. Het is niet omdat de statistieken zeggen dat er geen probleem is, dat er geen probleem is. Studenten gaan minder snel aangifte doen, want de dag erna zijn de daders opnieuw vrij. Ze gaan dan liever zelf op zoek naar gestolen voorwerpen. Dat kan natuurlijk ook niet de bedoeling zijn.”
Het preventief optreden van de politie werpt wel zijn vruchten af. Colin Reynaert werd na een nachtje stappen brutaal overvallen. De daders gingen met zijn gsm aan de haal. Nog voor hij hen kon aangeven, werd hij al opgebeld door de politie. “Blijkbaar waren de daders al gevat en had de politie mijn gsm gevonden in de broekzak van één van de overvallers. Zo konden ze mij snel opbellen. ’s Nachts stap ik wel niet alleen naar huis meer. Dat vertrouw ik niet meer.”
Camera’s
De politie ijvert ook voor camera’s in de uitgaansbuurt Overpoort. Petra denkt niet dat die veel gaan helpen tegen de geweldadige overvallen: “Voor pickpockets zou het wel een goede zaak zijn, maar de meeste overvallen gebeuren in de straten rond de Overpoort. Camera’s in de Overpoort zelf gaan die dus niet stoppen. Integendeel: ik denk dat de studenten er juist last van zouden ondervinden. We zijn allemaal wel eens dronken en als je dan voor wat overlast zorgt, kunnen die beelden gebruikt worden om GAS-boetes uit te delen.”
“Van cameratoezicht mag men geen wonderen verwachten”, bevestigt professor Pauwels. “Carrière-criminelen laten zich daardoor niet afschrikken. Camera’s alleen lossen het probleem van de lage ophelderingsgraad niet op: de beelden moeten al erg goed zijn, en de ophelderingsgraad (aantal feiten met gekende verdachte, red.) stijgt amper door het gebruik van videobeelden. Op plaatsen met veel camera’s deint de criminaliteit ook uit naar de buurten rondom, al ontstaan in geen enkel van de omliggende buurten concentraties die even hoog zijn als de situatie voorheen. Het stelt dus een aantal mensen geruster”, besluit Pauwels.
| De danstechniek In de Gentse studentenbuurten valt te horen hoe overvallers steeds doortastender te werk gaan om studenten, al dan niet met een glaasje te veel op, te beroven. Met de zogenaamde 'danstechniek' proberen ze dure voorwerpen te ontvreemden. “Toen ik onlangs 's nachts naar huis aan het wandelen was, kwamen twee mannen mijn richting uit”, vertelt Alexander Mathijs. “De ene ging op de hoek van de straat staan en de andere kwam op mij afgelopen. “Kom, laten we dansen”, zei hij. Ik wist wel dat er iets niet pluis was, maar deed gewoon mee. Nadien vroeg hij me hoe laat het was (om Alexanders gsm te ontvreemden, red.). Daar ben ik niet ingetrapt. Uiteindelijk zette ik het op een lopen.” |
© 2014 – StampMedia – Joy De Meulemeester & Niels D’Haene, foto: Milou Verstappen
Dit artikel werd gepubliceerd door Allesoverjeugd.be op 26/03/2013
Dit artikel werd gepubliceerd door Jongerenplaneet.be op 26/03/2013
