Dierenasiel Sint-Truiden rekent voor 80% op het werk van vrijwilligers. Het asiel behoort volgens GAIA tot één van de beste dierenasielcentra van Vlaanderen en doet er alles aan om deze ‘titel’ te behouden.
Sinds 2013 vind je vrijwilliger Katja Beckx uit Diest bijna dagelijks in het dierenasiel in Sint-Truiden. Ze was op zoek naar een nieuw katje en werd via haar dierenarts doorverwezen naar dit asiel. Het ledenblad bracht haar op het idee om zelf actie te ondernemen en zich nuttig te maken in het asiel. ‘Ik wilde iets doen voor iets of iemand die het apprecieert, maar ook iets voor mezelf waar ik zelf ook voldoening uithaal’ zegt Katja. ‘Harde beelden over dierenmishandeling raakten me elke keer. Maar geen enkel dier is gebaat met je tranen, dus besliste ik om me aan te bieden als vrijwilliger.’
Op 5 december is het de Internationale Dag van de Vrijwilliger. Ook de vrijwilligers van dierenasiel Sint-Truiden zullen een extra attentie mogen verwachten. In januari houdt het asiel jaarlijks een vrijwilligersfeest. Maar het asiel doet het hele jaar lang haar best om haar vrijwilligers in de bloemetjes te zetten. Bij elke uitgaande e-mail, wordt nog eens benadrukt hoe hard de hulp geapprecieerd wordt.
Ondertussen maakt Katja deel uit van het bestuur en houdt ze zich hoofdzakelijk bezig met de administratie en het personeels- en het budgetbeheer van het asiel. ‘Het beheer van een asiel is minstens even belangrijk als het verzorgen van de dieren zelf. Niet iedereen kan of wil die taak doen, maar ze is noodzakelijk. Ik mis het rechtstreekse contact met de dieren soms wel’, geeft Katja Beckx toe. ‘Maar ik haal nog steeds ongelofelijk veel voldoening uit dit vrijwilligerswerk, ook al werk ik nu voornamelijk met mensen. Ik sta in het onderwijs, maar dat valt niet te vergelijken met de liefde en het respect dat je van een dier krijgt.’
Fundraising
Het dierenasiel van Sint-Truiden bestaat ondertussen al bijna 54 jaar en werkt op dit moment met negen vaste personeelsleden, onder wie twee dierenartsen en een dierengedragspsycholoog. Een asiel is natuurlijk ook een bedrijf. Daarom innoveert het asiel regelmatig en investeert het ook in haar vrijwilligers door hen regelmatig cursussen te laten volgen over wetenschappelijke inzichten in dierengedrag. Het asiel biedt ook nazorg aan adoptiegezinnen en plant zelfs huisbezoeken om het dier te laten opvolgen.
Dierenasiel Sint-Truiden krijgt van de overheid subsidies voor haar zwerfkattenbeleid. Ook provincie Limburg zet hard in op dierenwelzijn en steunt met subsidies, naast Sint-Truiden, ook de twee andere erkende dierenasielen in Genk en Lommel. Om het asiel goed te kunnen laten draaien, heeft het zo’n €400.000 per jaar nodig. €150.000 hiervan haalt dierenasiel Sint-Truiden op door het organiseren van eetdagen, wandelingen, kerstmarkten en bingo-avonden. Daarnaast is het asiel ook creatief in het kiezen van medewerkers.
Zo lieten ze jongeren uit de studierichting elektromechanica de elektriciteit in de kelder aanleggen en lasten anderen dan weer de nieuwe dierenhokken in elkaar. Wanneer een asieldier dringend medische zorgen nodig heeft, start het asiel een fundraising op om toch een operatie te kunnen betalen.
Zwerfkattenbeleid
Het asiel werkt, samen met vijftien steden en gemeenten, mee aan het zwerfkattenbeleid. Hiervoor krijgt het ook zo’n 20 à 30 eurocent per inwoner van die gemeente. Alle dieren die op het grondgebied van een van deze gemeenten wonen, moeten 24/7 terechtkunnen bij het dierenasiel van Sint-Truiden. Elke avond en nacht verzekert het dierenasiel ook de ophaling van zwerfdieren. Tussen negen uur 's ochtends en zes uur ’s avonds zijn dit de personeelsleden van het asiel. Daarna gebeurt dit door een beurtrol van vrijwilligers.
Dieren komen na mishandeling niet alleen in het asiel terecht. Soms kan de eigenaar er niets aan doen, bijvoorbeeld door een verhuis naar een bejaardentehuis waar dieren niet zijn toegelaten. Of wanneer een koppel uit elkaar gaat, kan pakweg een rottweiler niet mee verhuizen naar een klein appartement. ‘Niet met elk dier in het asiel is er iets mis. Er is vooral iets mis met de baasjes wanneer een dier agressief reageert. Want een hond is bijvoorbeeld enkel agressief uit zelfverdediging’, aldus Katja Beckx.
Broodfok
'Dieren in ons asiel zijn al voor een groot deel gered: ze krijgen elke dag eten en drinken, hebben een warm hok ter beschikking en krijgen aandacht. Ze wachten gewoon nog op een nieuwe thuis.’
Op 1 april 2016 ving het asiel 101 honden tegelijk op die ze in samenwerking met politie uit de handen van een broodfokker uit Kasterlee redden. De problematiek rond broodfok is nog steeds erg groot. Broodfokkers weten nog vaak de wet te omzeilen waardoor ze toch nog vergunningen op tafel kunnen leggen. Minister van Dierenwelzijn Ben Weyts (NV-A) ijvert dan ook nog steeds voor meer controle op broodfokkers en stelde daarom tien extra controleurs aan, om zo de strijd tegen broodfok aan te gaan. Dierenasielen zijn vooral blij dat Dierenwelzijn voor het eerst een volwaardige bevoegdheid is en er eindelijk verbetering in zicht is.
De ontdekking bij de broodfokker uit Kasterlee maakte ook bij advocate Elien Vandelook iets los. Met 101 extra honden op hetzelfde moment, kon het asiel nog wat extra handen gebruiken. Ze contacteerde het asiel, ging naar een infosessie voor vrijwilligers en een dag later was ze een deel van het vrijwilligersteam. Ook de algemene aanpak van het asiel in Sint-Truiden sprak haar aan: ‘Een dier zal hier nooit een spuitje krijgen omwille van plaatsgebrek. Dieren worden ook pas bij mensen geplaatst na een grondige screening. Dat vind ik persoonlijk heel belangrijk, omdat mensen op die manier niet lichtzinnig beslissen om een dier te adopteren.’
Elien haalt nog elke keer voldoening uit haar vrijwilligerswerk: ‘Minstens één keer in de maand probeer ik op zondag mee te helpen. Het is leuk om te zien dat veel dieren de volgende maand weg zijn. Zo was er eens een husky die heel ziek was en waarbij geen verbetering mogelijk was. Het leek hopeloos om voor haar een thuis te vinden. Het heeft lang geduurd, maar uiteindelijk besloot iemand haar toch te adopteren en haar een laatste warme thuis te geven.’
Het dierenasiel van Sint-Truiden is dit jaar ook een van de goede doelen tijdens de Warmste Week van Studio Brussel. Zo hopen ze weer genoeg geld in te zamelen om hun dieren de beste zorgen te geven.
Dit artikel werd gepubliceerd door Het Nieuwsblad - online op 5/12/2018
Dit artikel werd gepubliceerd door Het Belang van Limburg op 5/12/2018
